اوپن اینترست عبارت است از تعداد کل قراردادهای مشتقه منقضی نشده، مانند اختیار معامله (Options) یا قراردادهای آتی (Futures) برای یک دارایی، که هنوز تسویه نشده است، پس بطور ساده می‌توان این عبارت را “قراردادهای باز” در بازار فیوچرز یا بازار آپشن نامید. این قراردادها تصویر دقیق‌تری از فعالیت معاملاتی در بازار آپشن ارائه می‌دهد و اینکه آیا جریان نقدینگی به بازار آتی و آپشن در حال افزایش یا کاهش است. منطق محاسبه قرارداد اوپن اینترست به این شکل است که اگر یک خریدار و یک فروشنده پوزیشن جدیدی از یک قرارداد را باز کنند، آن‌گاه مقدار آن یک واحد افزایش پیدا می‌کند. همچنین اگر یک خریدار و یک فروشنده، یک قرارداد خود را ببندند، مقدار این قراردادها یک واحد کاهش می‌یابد. با این حال، اگر یک خریدار یا یک فروشنده، پوزیشن خود را به یک خریدار یا یک فروشنده دیگر واگذار کنند، مقدار این معیار بدون تغییر باقی می‌ماند.
ماهیت اوپن اینترست
برای شناخت ماهیت این معیار، ابتدا باید سازوکار ایجاد قراردادهای اختیار معامله (Options) و قراردادهای آتی (Futures) را بررسی کنیم. تنها زمانی قرارداد اختیار معامله می‌تواند وجود داشته باشد، که یک خریدار وجود داشته باشد. برای هر خریدار، باید فروشنده‌ای وجود داشته باشد، زیرا نمی‌توانید چیزی را بخرید که برای فروش موجود نیست. وقتی همزمان یک خریدار و یک فروشنده در بازار وجود دارد، منجر به ایجاد یک قرارداد می‌شود، که این قرارداد معادل ۱۰۰ سهم از یک دارایی خاص است. این قرارداد تا زمانی که طرف مقابل آن را نبندد، باز در نظر گرفته شده و در محاسبه شاخص قراردادهای اوپن اینترست در نظر گرفته می‌شود. مقدار اوپن اینترست (Open Interest)، عبارت است از جمع قراردادهای بازی که برای هریک از آنها یک خریدار و یک فروشنده وجود داشته باشد.
تغییرات در اوپن اینترست
توجه کنید که مقدار قراردادهای اوپن اینترست برابر است با تعداد کل قراردادها، نه تعداد معاملاتی که بین خریداران و فروشندگان انجام می‌شود. به عبارت دیگر، مقدار این معیار، مجموع تمام خریدها یا فروش‌ها است و نه جمع هر دوی آنها. این شاخص زمانی افزایش پیدا می‌کند، که خریدار یا فروشنده جدیدی وارد بازار شده و قرارداد جدیدی را ایجاد کند و زمانی کاهش پیدا می‌کند که یک قرارداد باز، بین یک خریدار و فروشنده در بازار مبادله شده و در نتیجه موجب بسته شده این قرارداد شود. به عنوان مثال، اگر یک معامله‌گر ده قرارداد فروش و دیگری ده قرار داد خرید داشته باشند و سپس این قراردادها را با یکدیگر معامله کرده و ببندند، تعداد ۱۰ قرارداد از مجموع قراردادهای باز کسر خواهد شد.
قراردادهای اوپن اینترست (Open Interest) با بازارهای آتی و اختیار معامله مرتبط است، در این بازارها، تعداد قراردادهای آتی، روز به روز تغییر می‌کند. برخلاف بازاری مانند بازار سهام، که تعداد سهام یک شرکت، پس از اتمام پذیره‌نویسی و انتشار آن، ثابت است. تصور غلط رایجی که در مورد این شاخص وجود دارد این است که، تعداد این قراردادها معیاری برای پیش‌بینی حرکت قیمت‌ها است. افزایش یا کاهش در مقدار این شاخص نشان‌دهنده علاقه سرمایه‌گذاران به یک دارایی خاص است، اما به این معنا نیست که نظرات آنها درست بوده یا موقعیت‌های معاملاتی آنها در جهت درستی است و در نهایت سودآور خواهد بود.
اوپن اینترست در مقایسه با حجم معاملات
معمولاً حجم معاملات (Volume) با اوپن اینترست (Open Interest) اشتباه گرفته می‌شود. اما این دو معیار به دو مفهوم متفاوت اشاره دارند. بگذارید با یک مثال توضیح بدهیم. فرض کنیم یک معامله‌گر که قبلا ۱۰ قرارداد اختیار خرید دارد، آن ۱۰ قرارداد را به معامله‌گر دیگری که جدیداً وارد بازار شده است می‌فروشد یا به عبارتی منتقل می‌کند. انتقال قراردادها از یک خریدار به یک خریدار جدید، هیچ تغییری در میزان قراردادهای باز ایجاد نمی‌کند، بلکه تنها بستن یا باز کردن آنها است که در تعداد این معیار تغییر ایجاد می‌کند. در این مثال هیچ قرارداد اختیار معامله جدیدی به بازار اضافه نشده است، زیرا یک معامله‌گر در حال انتقال موقعیت خود به دیگری است. با این حال، فروش ۱۰ قرارداد اختیار معامله توسط یک معامله‌گر به معامله‌گر دیگر، رقم حجم معاملات در روز را ۱۰ قرارداد افزایش می‌دهد.
اهمیت اوپن اینترست
مقدار اوپن اینترست، معیاری برای سنجش فعالیت بازار است. پایین بودن این شاخص، به این معنی است که هیچ موقعیت باز جدیدی وجود ندارد یا تقریباً همه موقعیت‌ها بسته شده‌اند و بالا بودن آن، به این معنی است که بسیاری از قراردادها هنوز باز هستند، که نشان‌دهنده آن است که فعالان بازار تحرکات بازار را از نزدیک زیر نظر داشته و در بازار فعال هستند. میزان این شاخص، معیاری برای اندازه گیری جریان نقدینگی به بازار آتی یا اختیار معامله است. افزایش مقدار این قراردادها، نشان‌دهنده ورود نقدینگی جدید به بازار است در حالی که کاهش آن نشان‌دهنده خروج پول از بازار است. قراردادهای اوپن اینترست به ویژه برای معامله‌گران آپشن مهم است، زیرا اطلاعات کلیدی را در مورد نقدشوندگی یک بازار اختیار معامله ارائه می‌دهد.
مقدار اوپن اینترست و قدرت روند
قراردادهای اوپن اینترست به عنوان یک شاخص برای قدرت روند استفاده می‌شود. از آن جایی که افزایش مقدار این قراردادها نشان‌دهنده ورود پول به بازار است، معمولاً به عنوان نشانه‌ای از شتاب گرفتن روند موجود بازار یا احتمال ادامه آن تفسیر می‌شود. به عنوان مثال، اگر قیمت یک دارایی خاص مانند سهام یک شرکت در حال افزایش بوده و به عبارتی در یک روند صعودی باشد، افزایش قراردادهای اوپن اینترست نشان‌دهنده حمایت معامله‌گران از ادامه روند صعودی است. همین موضوع در مورد روندهای نزولی نیز صادق است. زمانی که قیمت سهام در حال کاهش و قراردادهای آتی در حال افزایش است، نشان می‌دهد که بازار آتی از کاهش بیشتر قیمت حمایت می‌کند. بسیاری از تحلیلگران تکنیکال بر این باورند که قراردادهای اوپن اینترست می‌تواند اطلاعات مفیدی مانند پایداری حرکت و همچنین پایان روند، را در مورد بازار ارائه دهد.
مثالی از کاربرد اوپن اینترست
در جدول زیر فعالیت‌های معاملاتی در بازار اختیار معامله برای معامله‌گران A, B, C, D, E نشان داده شده است. قراردادهای اوپن اینترست به شکل زیر برای هر روز معاملاتی محاسبه می‌شوند.
در تاریخ ۱ ژانویه، اوپن اینترست یک عدد افزایش پیدا می‌کند، چرا که تنها یک قرارداد ایجاد شده است.
در تاریخ ۲ ژانویه پنج قرارداد اختیار جدید ایجاد شده است، که اوپن اینترست را به ۶ افزایش می‌دهد.
در تاریخ ۳ ژانویه، معامله‌گران A و D پوزیشن قرارداد خود را می‌بندند. بنابراین تعداد اوپن اینترست، یک عدد کاهش پیدا می‌کند.
در تاریخ ۴ ژانویه، مقدار اوپن اینترست هیچ تغییری نمی‌کند، تنها معامله‌گر E پنج قرارداد موجود را از معامله‌گر C می‌خرد.
=== لینک های مهم ===
