فارکس چیست ؟ — آنچه باید برای ورود به فارکس بدانید

بازار فرابورس چیست؟

بازار فرابورس (Over the Counter | OTC) بازاری است که در آن، شرکت‌کنندگان به صورت مستقیم و بدون نیاز به یک مرکز معامله، به خرید و فروش سهام، کالا، ارز و حواله‌های مالی می‌پردازند. بازار‌های فرابورسی مکانی برای انجام معامله به صورت فیزیکی ندارند و مبادلات به صورت الکترونیکی انجام می‌شوند.

بازار فرابورس با سیستم بازار مزایده‌ای متفاوت است. به صورت کلی بازار‌های OTC شفافیت کمتری دارند و قوانین وضع شده بر آن‌ها نیز معدودتر هستند. بنابراین، نقدینگی در این بازار‌ها بسیار بالاتر است. فارکس، در واقع، یکی از شناخته شده‌ترین بازار‌های فرابورس در سراسر جهان به شمار می‌رود.

بازار فارکس چه زمانی بوجود آمد؟

در آگوست سال ۱۹۷۱ میلادی، «ریچارد نیکسون» (Richard Nixon)-رئیس جمهور وقت ایالات متحده آمریکا-تبدیل دلار به طلا را به صورت موقتی تعلیق کرد. این اتفاق به علت شکست سیستم ارز ثابت رخ داد و به اتمام «سیستم برتن وودز» (Bretton Woods) انجامید.

درواقع در ۱۵ آگوست سال ۱۹۷۱ میلادی ، نیکسون سیاست اقتصادی نوین خود را که برنامه‌ای برای ایجاد رفاه جدید بدون جنگ بود، اعلام کرد. این برنامه تحت عنوان «شوک نیکسون» (Nixon shock) شناخته می‌شد و شروع آن پایانی بر سیستم برتن وودز و نظام نرخ ارز ثابت بود که در انتهای جنگ جهانی دوم بوجود آمده بود.

در حال حاضر دلار ایالات متحده آمریکا از سیستم نرخ ارز شناور پیروی می‌کند. یعنی قیمت دلار ایالات متحده آمریکا بسته به نرخ معامله ارز‌ها تعیین می‌شود. برخلاف بازار بورس، بازار معامله ارز‌های خارجی به سطوح مختلفی از دسترسی تقسیم شده است.

فارکس چیست ؟

«فارکس» مخفف (Foreign Exchange Market | FX) است. در این بازار فرابورسی، ارز‌های خارجی معامله می‌شوند. این بازار نرخ تبدیل را برای تمام ارز‌ها مشخص می‌کند. فارکس تمام جنبه‌های خرید، فروش و معامله ارز‌ها را در قیمت‌های فعلی یا تعیین شده پوشش می‌دهد. از لحاظ حجم معاملاتی، فارکس یکی از بزرگ‌ترین بازار‌ها در جهان به شمار می‌رود.

شرکت‌کننده‌های اصلی در این بازار، بانک‌های بزرگ بین‌المللی هستند. اصولاً، در فارکس، بیشتر، واحدهای پولی کشورهای عضو «گروه ده» (G10) معامله می‌شود. این یازده ملل را ایالات متحده آمریکا، کشور‌های با واحد پولی یورو (بلژیک، فرانسه، آلمان، ایتالیا، هلند و سوئد)، بریتانیا، کانادا، استرالیا و ژاپن تشکیل می‌دهند.

 

در فارکس، مراکز مالی در سراسر جهان به عنوان سردسته‌های معامله بین بازه وسیعی از انواع خریداران و فروشندگان در تمامی ساعات شبانه‌روز به استثنای آخر هفته، عمل می‌کنند.

از آن‌جایی که ارز‌ها به صورت جفتی معامله می‌شوند، در فارکس ارزش مطلق یک ارز تعیین نمی‌شود بلکه این بازار ارزش نسبی آن‌را با تنظیم قیمت بازاری یک ارز در صورت خریداری ارز دیگر مشخص می‌کند. بازار‌های فارکس به صورت بازار‌های نقدی و بازار‌های مشتقه ارائه‌کننده «پیمان آتی» (Forward)، «آتی» (Future)، «اختیار معامله» (Option) و «سواپ ارز» (Swap) وجود دارند.

مثالی از نحوه فعالیت فارکس

فارکس از طریق موسسه‌های مالی فعالیت می‌کند و فعالیت آن در سطوح مختلفی صورت می‌گیرد. اکثر معامله‌گران مبادلات خارجی، بانک‌ها هستند. با وجود فعالیت تعداد اندکی شرکت بیمه و شرکت های مالی دیگر در فارکس، در زمان‌هایی، این بازار را «بازار بین ‌بانکی» (Interbank Market) می‌نامند.

 

خرید و فروشی که بین معامله‌گران ارز‌های خارجی رخ می‌دهد، می‌تواند بسیار کلان و به ارزش صدها میلیون دلار باشد. فارکس نظارت کمی بر قانون‌گذاری فعالیت‌های خود دارد و یکی از گزینه‌های مناسب پولشویی برای مجرمان، به شمار می‌رود.

فارکس با تبدیل ارز‌ها، به تجارت و سرمایه‌گذاری خارجی کمک می‌کند. برای مثال، فارکس این امکان را فراهم می‌کند که کسب‌و‌کاری در ایالات متحده آمریکا، با وجود درآمد دلاری، از کشور‌های عضو اتحادیه اروپا کالا و یورو وارد کند.

در یک تراکنش معمولی ارز‌های خارجی، یکی ازطرفین معامله مقداری ارز را با پرداخت واحد پولی دیگر، خریداری می‌کند. همان‌طور که پیش‌تر بیان کردیم، بازار معاملات ارز خارجی امروزی، در دهه ۱۹۷۰ میلادی بوجود آمد.

این بازار، در ادامه ۳ دهه محدودیت دولتی بر تراکنش‌های خارجی تحت مدیریت پولی نظام برتن وودز ایجاد شد. نظام برتن وودز قوانین تجاری را میان کشورهای صنعتی بزرگ بعد از جنگ جهانی دوم وضع کرده بود.

ویژگی‌های منحصر به فرد فارکس چه هستند؟

روزانه افراد زیادی در بازار فارکس به خرید و فروش و سرمایه‌گذاری می‌پردازند و علت آن ویژگی‌های منحصربفرد بازار فارکس به شمار می‌رود. در ادامه به مرور تعدادی از این ویژگی‌ها پرداخته‌ایم.

• حجم معاملاتی بسیار بالا
• پراکندگی جغرافیایی
• تدوام فعالیت در ۲۴ ساعت شبانه‌روز بجز روز‌های آخر هفته
• تنوع عوامل تاثیرگذار بر نرخ تبدیل ارز
• پیش‌پرداخت اندک در مقایسه با سایر بازار‌ها با درآمد ثابت
• استفاده از اهرم برای بهبود سود و ضرر

به همین علت‌ها از فارکس به عنوان بازاری با بیشترین شباهت به بازار رقابت کامل یاد می شود که در آن دخالت‌های بانک‌های مرکزی کمتر است.

تاریخچه بازار فارکس چیست ؟

معاملات ارز‌های خارجی برای اولین بار پیش از انقراض امپراطوری روم غربی رخ داده است. «مبادله‌کنندگان پول» (Money Changer) به دیگران در معاوضه پول، کمک و در ازای آن کارمزد دریافت می‌کردند.

در قرن چهارم پس از میلاد مسیح، امپراطوری بیزانس قوانین انحصاری را برای معاوضه ارز بوجود آورد. در دنیای قدیم، تبدیل نرخ ارز جز عناصر ضروری تجارت به شمار می‌رفت و امکان خرید و فروش لوازمی مانند غذا، وسایل سفالی و مواد اولیه را برای افراد بوجود می‌آورد.

فارکس به چه فردی تعلق دارد و در کجا واقع شده است؟

فارکس به شخص حقیقی معینی تعلق ندارد. فارکس یک بازار بین‌بانکی به شمار می‌رود. یعنی معامله در فارکس دو شرکت‌کننده – خریدار و فروشنده – دارد. بنابراین، تا زمانی که نظام بانکی وجود داشته باشد و به فعالیت خود ادامه دهد، فارکس نیز به احتمال زیاد، پابرجا خواهد بود. فارکس متعلق به نظام یا دولت معینی نیست.

 

نقش بروکر در فارکس چیست؟

«کارگزار فارکس» (Forex Broker) یا بروکر شرکتی است که امکان دسترسی به سامانه معاملاتی را برای خرید و فروش ارز‌ها را فراهم می‌کند. ممکن است مشتریان یک بروکر را افرادی حقیقی با انگیزه معامله در حجم کم، موسسات مالی یا شرکت‌های فعالیت‌کننده از جانب بانک‌های بزرگ تشکیل دهند. اغلب بروکر‌ها امکان معامله با واحد‌های پولی اقتصاد‌های در حال ظهور را نیز برای مشتریان خود فراهم می‌کنند.

دسته‌بندی جفت ارز‌ها در بازار فارکس

در بازار فارکس در هر زمان، شما با دو ارز خارجی سر و کار دارید. برای مثال، دلار آمریکا را می‌فروشید در ازای آن یوروی اروپا را دریافت می‌کنید. دراین‌صورت، شما به معامله جفت ارز USD/EUR پرداخته‌اید. در بازار فارکس، جفت ارز‌ها جزو مفاهیم بسیار کاربردی به شمار می‌روند و به ۳ دسته زیر تقسیم می‌شوند.

• جفت ارزهای اصلی
• جفت ارز‌های فرعی
• جفت ارز‌های بیگانه

جفت ارز اصلی

«جفت ارز اصلی» (Major Currency Pair) یا جفت ارز ماژور از ارز‌هایی با بیشترین معامله تشکیل شده‌اند. به علت نقدینگی بالا، اغلب امکان خرید و فروش آن‌ها فراهم است. همچنین معامله‌گران، در بیشتر اوقات، برای مبادله این جفت ارزها به پرداخت اسپرد و کارمزد کمتری نیاز دارند.

جفت ارز فرعی

«جفت ارز فرعی» (Minor Currency Pair) یا جفت ارز مینور جزو ارز‌هایی به شمار می‌روند که به میزان زیاد مبادله می‌شوند اما در این جفت ارز‌ها، دلار ایالات متحده آمریکا ارز پایه و ارز مقابل را تشکیل نمی‌دهد. جفت ارزهای فرعی را «جفت ارز‌های متقاطع» (Cross Currency Pair) نیز می‌نامند.

جفت ارز بیگانه

«جفت ارز بیگانه» (Exotic Currency Pair) از یک ارز اصلی و واحد پولی اقتصادی در حال توسعه (مانند برزیل یا آفریقای جنوبی) بوجود آمده است. یافتن جفت ارز‌های بیگانه به سهولت یافتن ارزهای اصلی و فرعی نیست. در نتیجه، امکان بیشتر بودن اسپرد در هنگام معامله این ارز‌ها، بالاتر است. در جدول زیر می‌توانید تعدادی از جفت ارز‌های بیگانه را مشاهده کنید.

 

نام اصلی	جفت ارز بیگانه
یورو-لیر ترکیه	EUR/TRY
دلار ایالات متحده آمریکا- دلار هنگ‌کنگ	USD/HKD
ین ژاپن-کرون نروژ	JPY/NOK
دلار نیوزیلند-دلار سنگاپور	NZD/SGD
پوند بریتانیا-رند آفریقای جنوبی	GBP/ZAR
دلار استرالیا-پزو مکزیک	AUD/MXN

اجزای جفت ارز چه هستند؟

در فارکس جفت ارز‌ها به صورت XXX/YYY یا در ساختار ساده XXXYYY اعلام می‌شوند و همان‌طور که بالاتر بیان کردیم، XXX ارز پایه و YYY ارز ذکر شده، ارز نقل شده یا ارز مقابل است. برای مثال ارز‌ها به صورت GBP/AUD، EUR/USD ،USD/JPY، GBPJPY، EURNZD و EURCHF اعلام می‌شوند.

ارز پایه در معاملات فارکس چیست؟

در بازار فارکس، قیمت واحد‌های پولی به صورت جفت ارز اعلام می‌شود. «ارز پایه» (Base Currency) یا ارز تراکنشی اولین ارزی به شمار می‌رود که نام آن در جفت ارز اعلام شده درج شده است. ممکن است شرکت‌ها برای مقاصد حسابداری خود ارز پایه را مرجع قرار دهند و قیمت آن را در صورت‌حساب‌های خود درج کنند. در فارکس ارز پایه نشان‌دهنده آن است که برای تهیه یک واحد از آن به چند واحد ارز نقل‌شده احتیاج خواهید داشت.

ارز مقابل چیست ؟

«ارز نقل‌شده» (Quoted Currency)-ارز قیمت‌گذاری‌شده یا ارز مقابل- دومین نام اعلام شده در جفت ارز فارکس است.

مثال ارز پایه و ارز مقابل

در جفت ارز CAD/USD دلار ایالات متحده آمریکا ارز پایه و دلار کانادا ارز نقل‌شده هستند. اسم‌های کوتاه‌ شده‌ استفاده ‌شده برای ارز‌ها توسط سازمان استانداردسازی بین‌المللی انتخاب شده‌اند. در جفت ارز‌ها، برای هر واحد پولی معین از ۳ حرف انگلیسی استفاده شده است.

 

جفت ارز‌ها به صورت ارز پایه و ارز کانتر اعلام می‌شوند و ممکن است بین آن‌ها ممیز، نقطه و خط تیره قرار گرفته باشد. از کد‌های ارز‌های اصلی می‌توان به «USD» برای دلار ایالات متحده آمریکا، «EUR» برای یورو، «GBP» برای پوند بریتانیا، «AUD» برای دلار استرالیا، «CAD» برای دلار کانادا و «CHF» برای فرانک سوئیس اشاره کرد.

قیمت جفت ارزهای اصلی چگونه در بازار فارکس تعیین می‌شود؟

جفت ارز‌های اصلی شناوری آزاد دارند. یعنی قیمت آن‌ها بر حسب میزان عرضه و تقاضا در بازار تعیین می‌شود. ممکن است در بعضی زمان‌ها بانک‌های مرکزی برای جلوگیری از افزایش یا کاهش بی‌رویه قیمت -اگر به اقتصاد آسیب بزند- در روند قیمت‌گذاری دخالت کنند.

همان‌طور که بیان کردیم، عوامل اقتصادی و بنیادی بر عرضه و تقاضا تاثیرگذارند که از این موارد می‌توان به نرخ بهره، انتظارات از آینده و موقعیت‌های فعلی اشاره کرد.

مثالی از قیمت جفت ارز اصلی و نوسان آن

قیمت واحد‌های پولی دائماً در حال تغییر هستند و جفت ارزهای اصلی نیز به علت تقاضای بالا و تداوم خرید و فروش، از این قاعده مستثنی نیستند. قیمت جفت ارز EUR/USD ممکن است ۱٫۱۵ باشد. یعنی معامله‌گر برای خرید ۱ یورو به ۱٫۱۵ دلار نیاز خواهد داشت. اگر نرخ تا ۱٫۲۰ افزایش پیدا کند به معنی افزایش ارزش یورو است. یعنی معامله‌گر برای خرید یورو به دلار بیشتری نیاز دارد. اگر نرخ به ۱٫۱۰ برسد، به دلار کمتری برای خرید یورو نیاز خواهد بود. بنابراین یا ارزش یورو کاهش یافته یا ارزش دلار بیشتر شده است.

 

در تصویر بالا می توانید تعییرات نرخ یورو نسبت به دلار را مشاهده کنید. در سمت چپ تصویر قیمت EUR/USD در حال افزایش است. که به معنی بیشتر شدن ارزش یورو در مقایسه با دلار است. در سمت راست تصویر نرخ در حال کاهش است زیرا ارزش نسبی یورو نسبت به دلار کم شده است.

 

چه جفت ارز‌هایی بیشتر از سایر جفت ارز‌ها معامله می‌شوند؟

در بازار معامله ارز، تنها ارزهایی خرید و فروش می‌شوند که به صورت نسبی از لحاظ سیاسی و اقتصادی ثبات خوبی داشته باشند. به عنوان مثال، به علت اندازه و قدرت ایالات متحده آمریکا، واحد پولی این کشور، یکی از بیشترین ارزهای معامله‌شده به شمار می‌رود.

در بازار فارکس امکان معامله ارز هر کشوری وجود دارد اما برخی از جفت ارزها بیشتر از سایر واحدهای پولی معامله می‌شوند. در ادامه به تعدادی از رایج‌ترین جفت ارز‌ها پس از یورو و دلار اشاره می‌کنیم.

• JPY/USD: این جفت ارز به معامله دلار آمریکا در مقابل ین ژاپن اشاره می‌کند.
• GBP/USD: این جفت ارز به معامله دلار آمریکا در مقابل پوند انگلستان اشاره دارد و به‌صورت رایج آن ‌را پوند-دلار خطاب می‌کنند.
• CHF/USD: این جفت ارز به خرید و فروش دلار آمریکا در مقابل فرانک سوئیس اشاره می‌کند و امکان دارد آن‌ را «دلار سوئیسی» (Dollar Swissy) خطاب کنند.
• CAD/USD: این جفت ارز به خرید وفروش دلار ایالات متحده آمریکا در برابر دلار کانادا اشاره دارد و آن ‌را «دلار لونی» (Dollar-loonie) می‌نامند.
• USD/AUD: جفت ارز پیش‌رو مربوط به معامله دلار استرالیا در برابر دلار ایالات متحده آمریکا است و «دلار اُسی» (Aussie Dollar) نیز خطاب می‌شود.
• USD/NZD: جفت ارز حاضر، به معامله دلار نیوزیلند و ایالات متحده آمریکا می‌پردازد و آن‌را «دلار کیوی» (Kiwi Dollar) نیز می‌نامند.

جفت ارز‌های دیگری نیز وجود دارند که یکی از طرفین آن‌ها دلار ایالات متحده آمریکا نیست. این جفت ارز‌ها، «ارز‌های کراس» (Cross-currency)، متقاطع یا فرعی نامیده می‌شوند. اغلب این جفت ارز‌ها حاوی یورو یا ین ژاپن هستند.

جفت ارز متقاطع چیست؟

به صورت کلی، جفت‌ ارزهای متقاطع یا کراس، جفت ارزهایی هستند که یکی از طرفین آن‌ها دلار ایالات متحده آمریکا نیست. در انتهای جنگ جهانی دوم، ارزش اغلب واحد‌های پولی توسط دلار ایالات متحده آمریکا تعیین می‌شد زیرا آمریکا یکی از بزرگ‌ترین قدرت‌های جهانی به شمار می‌رفت و پشتوانه ارزش آن‌را طلا تعیین می‌کرد.

 

درواقع، در آن‌زمان برای تبدیل هر واحد پولی به واحدی دیگر ابتدا نیاز به این بود که فرد پول خود را به دلار تبدیل و سپس واحد پولی مطلوب خود را دریافت کند. بااینکه دلار آمریکا همچنان یکی از ذخایر جهانی ارز به شمار می‌رود اما با ظهور بازار فارکس، به صورت کلی تراکنش ارز‌ها و به صورت جزئی، مبادله ارزهای کراس آسان‌تر شد.

برای مثال، کراس GBP/JPY برای کمک به افرادی که در انگلستان و ژاپن حضور داشتند و برای تبدیل راحت‌تر پول-بدون اینکه نیاز به تبدیل آن به دلار وجود داشته باشد-بوجود آمد.

فایده معامله ارزهای متقاطع چیست؟

با پدید آمدن ارزهای کراس، معاملات بین‌المللی نه تنها آسان‌تر شدند بلکه از هزینه آن‌ها نیز کاسته شد. با بوجود آمدن ارز‌های متقاطع دیگر نیازی به سواپ کردن واحد پولی به دلار و سپس دریافت واحد مورد نظر نیست. در نتیجه، اسپردها کاهش پیدا می‌کنند. با افزایش تعداد معاملات ارزهای کراس، میزان اسپرد حتی بیش از پیش کاهش یافته است.

یک گزینه معاملاتی خوب برای سرمایه‌گذاران فارکس،‌ خرید و فروش ارز‌های متقاطع به شمار می‌رود. بسته به وضعیت اقتصادی و سیاسی جهان می‌توان با خرید و فروش این ارزها به سود دست پیدا کرد. برای مثال، در دوران اوج مباحثات پیرامون برگزیت-خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا- بسیاری از افراد روی جفت ارز کراس EUR/GB سرمایه‌گذاری کرده بودند.

 

پوزیشن در فارکس چیست؟

«پوزیشن» (Position) میزانی از سرمایه یا دارایی در دست اشخاص حقیقی و حقوقی به شمار می‌رود. درواقع پوزیشن همان میزان پولی است که فرد معامله‌گر با آن مبادلات خود را در بازار فارکس انجام می‌دهد.

بسته شدن پوزیشن در فارکس چیست؟

بسته‌شدن پوزیشن زمانی اتفاق می‌افتد که معامله‌گر عملی مخالف با پوزیشن قبلی را انجام دهد. برای مثال، اگر پوزیشن قبلی خرید ارز باشد، معامله‌گر با فروش ارز درواقع پوزیشن را می‌بندد.

پوزیشن‌ها می‌توانند به صورت داوطلبانه یا غیر داوطلبانه بسته شوند. برای مثال، فرد اگر نیاز به نقدینگی داشته باشد، دارایی را می‌فروشد و پوزیشن را می‌بندد. با نزدیک‌شدن اوراق قرضه به زمان سررسید، پوزیشن به صورت غیرداوطلبانه بسته می‌شود.

پوزیشن های باز در فارکس چیست؟

«پوزیشن باز» (Open Position) یعنی معامله‌ای که نتایج مالی آن هنوز ثبت نشده است. اگر پوزیشن بازشده معامله‌گری، خرید ارز معینی باشد، معامله‌گر می‌تواند با فروش آن ارز، پوزیشن را ببندد. همچنین، اگر پوزیشن باز‌شده معامله‌گر فروش ارز باشد، معامله‌گر امکان بستن پوزیشن را با خرید آن دارد.

پوزیشن خرید یا لانگ پوزیشن چیست؟

«پوزیشن خرید» (Long Position) به خرید یک سهم، ارز یا دارایی توسط معامله‌گر به امید افزایش قیمت آن و کسب سود گفته می‌شود. معامله‌گر به علت دیدگاه مثبت نسبت به صعودی شدن روند قیمت، پوزیشن خرید را حفظ می‌کند.

پوزیشن فروش یا شرت پوزیشن چیست؟

«پوزیشن فروش» (Short Position) یا شرت پوزیشن به موقعیتی می‌گویند که یک معامله‌گر دارایی یا سهامی را در بازار‌های مالی با هدف بازخرید آن در قیمتی پایین‌تر و در زمانی دیگر، بفروشد. درواقع، معامله‌گر با درنظرگرفتن کاهش قیمت دارایی در آینده، نسبت به فروش آن اقدام می‌کند.

انواع پوزیشن فروش چه هستند؟

به صورت کلی، دو نوع پوزیشن فروش وجود دارد که در ادامه به تشریح آن‌ها می‌پردازیم.

• پوزیشن فروش آشکار: «پوزیشن فروش آشکار» (Naked Short Position) یا شرت پوزیشن آشکار به خرید دارایی یا سهام بدون داشتن مالکیت آن‌ها اشاره می‌کند.
• پوزیشن فروش پوشیده: «پوزیشن فروش پوشیده» (Covered Short Position) یا شرت پوزیشن پوشیده یعنی معامله‌گر سهام را از منبعی استقراض کند و در مدت معامله به آن منبع سود پرداخت کند.

لات در فارکس به چه معناست؟

«لات» (Lot) به حجم معاملات شما در فارکس اشاره می‌کند. به عبارتی دیگر، لات نشان‌دهنده تعداد واحد‌های ارزی مبادله‌شده توسط معامله‌گر در فارکس است. امکان دارد، بر اساس حجم معامله لات‌های متفاوتی تعریف شوند زیرا وجود بروکر‌های آنلاین و رقابت بیشتر باعث بوجود آمدن لات‌هایی متفاوت از لات استاندارد شده‌اند. در اینجا به معرفی متداول‌ترین لات‌ها می‌پردازیم.

• لات استاندارد
• لات مینی
• لات میکرو

لات استاندارد چیست؟

لات استاندارد به ۱۰۰ هزار واحد ارز پایه در یک معامله فارکس اشاره می‌کند. لات استاندارد یکی از شناخته‌شده‌ترین انواع لات‌ها به شمار می‌رود. در بازار‌های مالی، اندازه لات به مقدار یک دارایی یا محصول معین اشاره می‌کند که برای خرید و فروش مناسب بنظر می‌رسد. برای انواع مختلف محصول، اندازه‌های متنوعی از لات وجود دارد. تغییر قیمت ۱ پیپی در لات استاندارد، معادل ۱۰ دلار است. برای مثال، اگر به اندازه ۱۰۰ هزاردلار ( لات استاندارد) ین ژاپن با نرخ ۱۱۰٫۰۰ خریداری کنید و نرخ به ۱۱۰٫۵۰ برسد -که تغییری ۵۰ پیپی است- ۵۰۰ دلار سود بدست می‌آورید.

 

به صورت مخالف، اگر نرخ تبدیل ارز به اندازه ۵۰ پیپ کاهش پیدا کند و به ۱۰۹٫۵۰ برسد، شما به اندازه ۵۰۰ دلار متحمل ضرر خواهید شد. در طی زمان، معاملات در فارکس در اندازه‌های ۱۰۰، ۱۰۰۰، ۱۰هزار و ۱۰۰ هزار لاتی صورت گرفته‌اند.

مینی لات و میکرو لات چه هستند؟

مینی لات به ۱۰ هزار واحد پولی اشاره می‌کند در صورتی‌که، میکرولات به معنی ۱۰۰۰ واحد پولی است. یک تغییر قیمت ۱ پیپی در لات استاندارد، معادل ۱۰ دلار تغییر است.

نانو لات چیست؟

نانو لات معادل ۱۰۰ واحد است. بکارگیری لات نانو از ۳ نوع لات دیگر کمتر متداول است. لات نانو معادل ۱۰ واحد پولی به شمار می‌رود. در بازار بین‌بانکی-مکان معامله بانک‌ها در پلتفرم-حجم استاندارد معامله یا لات استاندارد معادل ۱ میلیون واحد پولی پایه است.

پیپ در فارکس چیست؟

«پیپ» (Price Interest Point | PIP) به تغییرات نرخ تبدیل ارز اشاره می‌کند و یک واحد اندازه‌گیری است. پیپ، کوچک‌ترین واحد ارزش در نرخ‌گذاری فارکس به شمار می‌رود. از آنجاییکه، نرخ تبدیل اغلب جفت ارز‌ها تا ۴ رقم اعشار محاسبه می‌شوند، کمترین میزان تغییر در این جفت ارز‌ها را ۱ پیپ می‌نامیم. برای مثال، اگر نرخ‌گذاری به صورت (EUR/USD=1٫۳۶۰۰/۱٫۳۶۰۵) باشد، اختلاف قیمت خرید و فروش – همان اسپرد – برابر ۵ پیپ خواهد بود. ارزش یک پیپ را می‌توان با تقسیم 0٫0001 بر نرخ تبدیل ارز بدست آورد.

چرا پیپ در فارکس مهم است؟

ارزش پیپ به علت تاثیرگذاری آن بر ریسک معاملاتی مهم به شمار می‌رود. اگر نتوانید به خوبی ارزش یک پیپ را محاسبه کنید، قادر به تخمین اندازه ایده‌آل پوزیشن معاملاتی نخواهید بود و ممکن است متحمل ضرر زیادی شوید.

محاسبه پیپ در حساب معاملاتی دلاری به چه صورت است؟

یکی از ارز‌ها با بیشترین حجم معامله «دلار ایالات متحده آمریکا» (United States Dollar | USD) است. وقتی دلار ایالات متحده آمریکا، ارز دوم در نرخ‌گذاری اعلام شده باشد، مقادیر پیپ ثابت خواهند ماند و اگر حساب شما به دلار باشد، این مقادیر تغییر نخواهند کرد. مقادیر ثابت پیپ به صورت زیر خواهند بود.

• ۱۰ پیپ در یک لات استاندارد  برابر ۱۰۰ هزار واحد پولی است.
• ۱ پیپ در یک مینی لات برابر ۱۰ هزار واحد پولی به شمار می‌رود.
• ۰٫۱ پیپ یا ۱ پیپت در میکرو لات برابر ۱۰۰۰ واحد پولی است.
• ۰٫۰۱ پیپ در نانو لات برابر ۱۰۰ واحد پولی به شمار می‌رود.

محاسبه پیپ برای هر جفت ارزی که در آن دلار ایالات متحده آمریکا دوم باشد مانند EUR/USD، GBP/USD ، AUD/USD و NZD/USD مطابق توضیحات ارائه شده خواهد بود.

اگر دلار دومین ارز اعلام شده در نرخ‌گذاری نباشد، روش محاسبه پیپ متفاوت خواهد بود که در ادامه به آن اشاره می‌کنیم. برای محاسبه پیپ در زمانی که دلار ارز پایه نیست، باید مقادیر پیپ را بر نرخ USD/XXXX تقسیم کنید. برای مثال، برای محاسبه پیپ در لات استانداردبرای جفت ارز USD/CAD در حساب دلاری کافی است ۱۰ دلار را بر نرخ تبدیل ارز تقسیم کنید.

اگر نرخ تبدیل ارز USD/CAD برابر ۱٫۳۴۱۰۵ باشد، پیپ در لات استاندارد معادل ۷٫۴۶ دلار خواهد بود که از تقسیم ۱۰ بر ۱٫۳۴۱۰۵ بدست می‌آید.

محاسبه پیپ در حساب معاملاتی غیر دلاری به چه صورت است؟

فارغ از واحد پولی حساب، اگر این واحد پولی همان ارز نقل‌شده باشد، محاسبات پیپ ثابت خواهند ماند. برای مثال، اگر حساب شما به دلار کانادا باشد هر جفت ارزی به شکل XXXX/CAD مانند USD/CAD ارزش پیپ یکسانی خواهد داشت.

ارزش پیپ در یک لات استاندارد برابر ۱۰، در یک لات مینی برابر ۱ و در یک میکرو لات برابر ۱٫۱۰ خواهد بود. برای یافتن ارزش پیپ در جفت ارز‌هایی که در آن‌ها دلار کانادا (هر واحد پولی بغیر از دلار ایالات متحده آمریکا) ارز پایه است، باید مقدار ثابت پیپ را بر نرخ تبدیل ارز تقسیم کنیم. اگر نرخ تبدیل برای جفت ارز CAD/CHF برابر ۰٫۷۰۳۴۷ باشد. در لات مینی، هر پیپ معادل- ۱ تقسیم بر ۰٫۷۰۳۴۷ -۱٫۴۲دلار کانادا خواهد بود.

برای مثال، در جفت ارز CAD/JPY باید بعد از تقسیم کردن بر نرخ تبدیل، نتیجه را در ۱۰۰ ضرب کنید زیرا در یِن، پیپ، چهارمین رقم اعشاری نیست و دومین رقم اعشار، پیپ در نظر گرفته می‌شود. اگر قیمت جفت ارز CAD/JPY برابر ۷۹٫۹۴۱ باشد برای محاسبه میزان پیپ استاندارد، باید ۱۰ را بر ۷۹٫۹۴۱ تقسیم و در ۱۰۰ ضرب کنیم. ارزش پیپ معادل ۱۲٫۵۱ خواهد بود.

چگونه ارزش پیپ را برای سایر جفت ارز‌ها محاسبه کنیم؟

الزاماً، یکی از اجزای تشکیل‌دهنده جفت ارز معامله، واحد پولی حساب معاملاتی شما نیست. یعنی امکان دارد واحد پولی حساب شما دلار ایالات متحده آمریکا باشد ولی تمایل به معامله جفت ارز GBP/JPY را داشته باشید. در این قسمت، ارزش پیپ را برای جفت ارز‌های ناهمسان با واحد پولی حساب معاملاتی را محاسبه می‌کنیم.

اگر ارز نقل‌شده و واحد پولی حساب معاملاتی شما یکسان باشد، ارزش پیپ ثابت خواهد بود. برای مثال، اگر واحد پولی حساب معاملاتی فردی پوند بریتانیا باشد، ارزش پیپ برای جفت ارز EUR/GBP در یک لات استاندارد برابر GBP ده خواهد بود.

 

در گام بعدی، باید GBP ده را به واحد پولی مورد نظر خود تبدیل کنید. اگر واحد پولی حساب شما دلار ایالات متحده آمریکا باشد، باید GBP ده را بر نرخ تبدیل USD/GBP تقسیم کنید. اگر نرخ تبدیل ۰٫۷۷۰۲۵ باشد، ارزش پیپ معادل ۱۲٫۹۸ دلار ایالات متحده آمریکا خواهد بود.

یکی از روش‌ها برای یافتن نرخ تبدیل، بکارگیری نرخ معکوس است. برای مثال، اگر ۱ را بر نرخ تبدیل GBP/USD-معادل ۱٫۳۱۵۲- تقسیم کنید به عدد ۰٫۷۶۰۳۴ می‌رسید که نرخ تبدیل USD/GBP است.

اگر سرمایه قرارگرفته در حساب معاملاتی شما به یورو است و مایل به دانستن ارزش پیپ جفت ارز AUD/CAD باشید، بخاطر بیاورید که برای فردی با حساب معاملاتی به دلار کانادا، در لات استاندارد،این میزان برابر ۱۰ دلار کانادا خواهد بود. با تقسیم این ۱۰ دلار بر نرخ تبدیل EUR/CAD می‌توانید این مبلغ را به یورو تبدیل کنید. اگر نرخ تبدیل معادل ۱٫۴۸۱۳۲ باشد، ارزش پیپ در لات استاندارد برابر ۶٫۷۵ یورو خواهد بود.

پیپت در فارکس چیست؟

اغلب بروکر‌ها قیمت‌ها را به صورت کسری از پیپ نشان می‌دهند. بنابراین، قیمت‌ها تا ۵ رقم اعشار اعلام می‌شوند. رقم پنجم اعشاری اعلام‌شده برابر ۱٫۱۰ پیپ است و «پیپت» (Pipette) نامیده می‌شود.

اهرم در فارکس چیست؟

«اهرم» (Leverage) یا لوریج یکی از مفاهیم رایج در معاملات فارکس به شمار می‌رود. اهرم در واقع همان سرمایه‌گذاری با پول قرض گرفته شده از بروکر است. بسته به کشوری که در آن معامله می‌کنید، بروکرها ممکن است ۳۰ تا ۴۰۰ برابر مانده حساب معاملاتی مشتری را به او قرض بدهند.

با استقراض از بروکر، سرمایه‌گذاران می‌توانند به معاملات ارزی کلان‌تری بپردازند. در نتیجه، با سرمایه‌گذاری پول استقراضی می‌توان با خرید و فروش ارز‌های خارجی به سود بیشتری دست پیدا کرد. اگرچه، سرمایه‌گذاری با پول استقراضی یک شمشیر دولبه به شمار می‌رود و ممکن است معامله‌گران از این طریق، ضرر بسیاری نیز متحمل شوند.

معامله‌گران فارکس باید به خوبی از سرمایه‌گذاری با پول قرضی مطلع باشند و با بکارگیری استراتژی‌های مدیریت ریسک، ضرر‌های فارکس را کاهش دهند. نرخ ارز‌های فارکس به صورت «قیمت‌ خرید» (Bid Price) و «قیمت فروش» (Ask Price) اعلام می‌شوند. برای مثال، ممکن است سرمایه‌گذاری بخواهد «یورو» (Euro) را در ازای «دلار ایالات متحده آمریکا» (Dollar) با امید افزایش نرخ تبدیل ارز خریداری کند.

این معامله‌گر یورو را با قیمت فروش ۱٫۱ دلار می‌خرد. اگر بازار طبق انتظار معامله‌گر عمل کند، او چند ساعت بعد میزان یوروی خریداری شده را با قیمت خرید به بروکر می‌فروشد. تفاوت بین نرخ تبدیل ارز خرید و فروش می‌تواند برای سرمایه‌گذار سود یا ضرر ایجاد کند.

 

بازار فارکس یکی از بزرگ‌ترین امکان‌های سرمایه‌گذاری با پول استقراضی را برای افراد فراهم می‌کند. این پول استقراضی در واقع وام اعطا شده از سوی بروکر به سرمایه‌گذار است. حساب فارکس معامله‌گران به نوعی ایجاد شده است که امکان خرید و فروش با مبالغ استقراضی فراهم شود. بعضی از بروکر‌ها ممکن است مقدار مبلغ قرض‌گرفته شده جهت سرمایه‌گذاری را برای معامله‌گران کم‌تجربه محدود کنند.

وجه تضمین اولیه چیست؟

در اغلب اوقات، معامله‌گران می‌توانند معامله خود را باتوجه میزان مبلغ استقراضی تنظیم کنند. بااین‌حال، بروکر درصدی از مبلغ موجود در حساب را به صورت پول نقد نگهداری می‌کند که «وجه تضمین اولیه» (Initial Margin) نامیده می‌شود.

ریسک استفاده از اهرم در فارکس چیست؟

با اینکه توانایی کسب سود‌های قابل‌توجه با بکارگیری اهرم وجود دارد اما ممکن است این منبع بر خلاف منافع سرمایه‌گذاران نیز عمل کند. برای مثال، اگر ارزی بر خلاف جهت پیش‌بینی شده توسط معامله‌گر حرکت کند، پول استقراضی سرمایه‌گذاری‌شده، ضررها را چندبرابر خواهد کرد.

برای اجتناب از زیان‌های فاجعه آمیز، معامله‌گران روش سخت‌گیرانه‌ای را در پیش می‌گیرند و «حد ضرر» (Stop Loss) تعیین می‌کنند. حد ضرر یک سفارش معاملاتی با کارگزاری است تا در سطح معینی از قیمت، خروج از معامله صورت بگیرد.

تریلینگ استاپ چیست؟

«تریلینگ استاپ» (Trailing Stop) نوعی سفارش توقف است که معامله‌گر می‌تواند آن‌را در درصد یا مبلغی تعریف‌شده نسبت به قیمت یک دارایی در بازار تعیین کند. برای پوزیشن‌های خرید یا «لانگ» (Long Position)، معامله‌گر تریلینگ‌استاپ را پایین‌تر از قیمت فعلی بازار قرار می‌دهد.

 

تریلینگ استاپ پوزیشن‌ فروش در کجا قرار می‌گیرد؟

در پوزیشن‌های «شرت» (Short Position) یا فروش، سرمایه‌گذار تریلینگ استاپ را بالاتر از قیمت فعلی بازار تنظیم می‌کند. تریلینگ استاپ طراحی شده است که تا زمان حرکت قیمت در جهت مطلوب، معامله‌گر موفق به دریافت سود شود.

در صورتی‌که قیمت به اندازه‌ درصد یا مقدار معینی دلار، تغییر جهت دهد، تریلینگ استاپ معامله را می‌بندد. عموماً، تریلینگ استاپ‌ها همزمان با معامله‌ اول تنظیم می‌شوند. گرچه، امکان دارد که معامله‌گر آن‌ها را پس از معامله نیز تنظیم کند.

مثال کاربردی تریلینگ استاپ

تریلینگ استاپ‌ها تنها در یک جهت حرکت می‌کنند زیرا دلیل بوجود آمدن آن‌ها حفظ سود و محدود کردن ضررها است. اگر برای یک پوزیشن خرید، تریلینگ استاپ ۱۰ درصد درنظر گرفته شود، با کاهش ۱۰ درصدی قیمت پس از خرید، جهت معامله به سمت فروش سهام حرکت می‌کند.

با ثبت هر قله جدید در نمودار قیمت، تریلینگ استاپ نیز به سمت بالا حرکت می‌کند. زمانی که تریلینگ استاپ به سمت بالا حرکت کند، دیگر نمی‌توان آن‌را به سمت پایین حرکت داد. تغییرپذیری تریلینگ‌استاپ از سفارش حد ضرر ثابت بیشتر است زیرا به صورت خودکار جهت قیمت سهم را دنبال می‌کند و مانند حد ضرر ثابت نیاز به تغییر به صورت دستی نیست.

نرخ نقدی در فارکس چیست؟

«نرخ نقدی» (Spot Rate) در فارکس به نرخ فعلی خرید و فروش جفت ارز اشاره می‌کند. این نرخ، نرخ غالب جفت ارز در هر بروکر و به عبارتی نرخی است که اغلب معامله‌گران هنگام معامله با بروکر آنلاین فارکس از آن استفاده می‌کنند. نرخ نقدی برخلاف نرخ فوروارد، به نرخ معامله ارز در لحظه ثبت قرارداد می‌پردازد.

 

نرخ نقدی را «قیمت اسپات» (Spot Price) نیز می‌نامند که نشان‌دهنده ارزش بازاری فعلی دارایی آماده ارسال در لحظه اعلام نرخ است. نرخ نقدی بر پایه پرداخت خریداران و میزان دریافتی مطلوب فروشندگان است.

این مورد بستگی به عوامل متعددی مانند ارزش فعلی و ارزش انتظاری بازار در آینده دارد. بااینکه نرخ‌های نقدی مختص به زمان و مکان هستند اما در یک اقتصاد جهانی، قیمت اسپات اغلب دارایی‌ها با در نظر گرفتن نرخ مبادله ارز همخوانی دارد. از دیدگاه مرکز مبادله ارز خارجی، نرخ نقدی را «نرخ معیار» (Benchmark Rate) نیز می‌نامند.

نرخ فوروارد در فارکس چیست؟

«نرخ معامله فوروارد» (Forward Rate) نرخ سود تعلق گرفته به معامله‌ای است که در آینده رخ می‌دهد. نرخ فوروارد با استفاده از نرخ نقدی محاسبه می‌شود. در فارکس نرخ فوروارد درج ‌شده در قرارداد باید مورد پذیرش طرفین قرار بگیرد. برای مثال، فرض کنید که در آینده، صادر‌کننده‌ای آمریکایی قصد ارسال سفارش کلانی را به اروپا داشته باشد.

این صادر‌کننده ضمانت می‌دهد که در ۶ ماه بعد – به ازای دریافت دلار – به اندازه ۱۰ میلیون یورو به طرف اروپایی محصول بفروشد و نرخ فوروارد ۱٫۳۵ یورو به ازای هر دلار آمریکایی باشد. درواقع، صادرکننده باید ۱۰ میلیون یورو را در نرخ معین فوروارد و در تاریخی تعیین‌ شده بدون توجه به نرخ مبادله در بازار در آن زمان، تحویل دهد.

معامله با نرخ متقاطع در فارکس چیست؟

معامله با «نرخ متقاطع» (Cross Rate) تراکنشی بین دو ارز است که هردوی آن‌ها با ارز سومی ارزش‌گذاری شده‌اند. در بازار فارکس، دلار ایالات متحده آمریکا واحد پولی است که از آن برای ارزش‌گذاری جفت ارز قابل معامله استفاده می‌شود. در معاملات جفت ارز‌های متقاطع دو تراکنش رخ می‌دهد.

معامله‌گر، ابتدا یک ارز را به میزان مساوی از دلار ایالات متحده آمریکا تبدیل می‌کند و در نهایت دلار‌ها با ارز دیگری مبادله می‌شوند. در عمل زمانی که در مبادله دو واحد پولی هیچ کدام دلار ایالات متحده آمریکا نباشند، می‌گوییم که معامله با نرخ متقاطع صورت گرفته است. یکی از متداول‌ترین معامله‌های انجام گرفته با نرخ متقاطع، مبادله یورو و ین ژاپن است.

انواع روش‌های معامله در فارکس چه هستن ؟

به صورت کلی، موسسات، اشخاص حقوقی و حقیقی به ۳ روش به معامله در بازار فارکس می‌پردازند.

• معامله نقدی
• معامله فوروارد
• معامله آتی

بازار نقدی چیست؟

بیشترین حجم معاملات فارکس همیشه در «بازار نقدی» (Spot Market) صورت گرفته است زیرا معاملات بازار‌های فوروارد و آتی نیز بر پایه این بازار انجام می‌شود. در گذشته، به علت امکان دسترسی طولانی ‌مدت سرمایه‌گذاران فردی به بازار آتی، این بازار شناخته ‌شده‌تر از بازار نقدی به شمار می‌رفت.

با این ‌حال، با گسترش معاملات الکترونیک و بروکر‌های فارکس، فعالیت بازار نقدی افزایش پیدا کرده است و اغلب معامله‌گران فردی و سفته‌بازان این بازار را به بازار آتی ترجیح می‌دهند. در اغلب متون، منظور مولفان از اشاره به بازار فارکس، بازار نقدی است. در بازار نقدی، ارز‌ها طبق قیمت فعلی خرید و فروش می‌شوند.

طبق تعریف، تراکنش در بازار نقدی در زمان حال-برخلاف بازار آتی-انجام می‌شود اما در واقعیت، معاملات نقدی پس از گذشت دو روز کاری تسویه می‌شوند.

معامله نقدی چیست؟

در بازار نقدی، معامله نهایی‌شده را «معامله نقدی» (Spot Deal) می‌نامند. معامله نقدی، معامله‌ای دوطرفه است که در آن یکی از طرفین مبلغ توافقی از ارز را به طرف مقابل ارسال و مقدار معینی از ارزی دیگر را دریافت می‌کند. بعد از بسته شدن پوزیشن، تسویه حساب نقدی انجام می‌شود.

بازار فوروارد چیست؟

متقاضیان فعالیت در «بازار فوروارد» (Forward Market) شرکت‌هایی هستند که می‌خواهند خسارت‌های احتمالی وارده ناشی از ریسک مبادله ارز را کاهش دهند. برخلاف بازار نقدی، در بازار آتی و فوروارد، واحد پولی واقعی معامله نمی‌شود. در این بازار‌ها، معامله‌گران به مبادله قرارداد‌هایی با واحد پولی، قیمت و تاریخ تسویه آتی معین می‌پردازند.

در بازار فوروارد، قراردادها به صورت فرابورسی بین طرفین معامله، مبادله و شرایط توافق بین طرفین تعیین می‌شود.

بازار آتی چیست؟

در «بازار آتی» (Future Market) قرارداد‌های آتی بر حسب اندازه‌ای استاندارد و تاریخ تسویه تنظیم می‌شوند. در ایالات متحده آمریکا، «اتحادیه ملی قرارداد‌های آتی» (National Futures Association) بر بازار آتی نظارت دارد. قرارداد‌های آتی شامل جزییات مخصوصی مانند تعداد واحد‌های معامله‌شده، تاریخ تحویل و تسویه و بازه قیمتی مشخص ‌شده‌ای هستند. قرارداد آتی و فوروارد هر دو در نهایت با پول معاوضه می‌شوند، هرچند ممکن است قبل از زمان سررسید نیز خرید و فروش شوند.

ارز به عنوان یک گروه دارایی

ارز‌ها به عنوان «گروه دارایی» (Asset Class) دو ویژگی متمایز دارند.

• امکان کسب سود از تفاوت نرخ بهره تعلق‌ گرفته به دو واحد پولی
• امکان کسب سود از تغییرات نرخ تبدیل ارز

سرمایه‌گذار می‌تواند از اختلاف نرخ بهره در دو کشور با خرید واحد پولی با نرخ بهره بالا و فروش استقراضی واحد پول با نرخ بهره پایین به سود دست پیدا کند. قبل از وقوع بحران مالی در سال ۲۰۰۸ میلادی، فروش استقراضی ین ژاپن و خرید پوند بریتانیا به علت اختلاف بهره قابل‌توجه آن‌ها، متداول بود. در اغلب اوقات، این استراتژی «معامله حامل» (Carry Trade) یا «معامله انتقالی» نامیده می‌شود.

 

 

معنی سواپ در فارکس چیست؟

«سواپ در فارکس» (FX Swap) قراردادی برای معامله ارز بین دو طرف مبادله‌کننده است. سواپ در لغت به معنی معاوضه به شمار می‌رود. در این قرارداد یکی از طرفین معامله به طرف دیگر اصل مبلغ وام به همراه بهره آن‌را پرداخت می‌کند و برعکس.

درواقع، یکی از طرفین هم‌زمان به طرف دیگر معامله قرض می‌دهد و از او وام دریافت می‌کند. از مهم‌ترین انواع سواپ می‌توان به «سواپ نرخ ارز ثابت به ازای نرخ ارز ثابت» (Fixed-for-fixed Currency Swap) و «سواپ نرخ ارز ثابت به ازای نرخ ارز شناور» (Fixed-for-floating Currency Swap) اشاره کرد.

هدف معامله‌گران از شرکت در قرارداد سواپ چیست؟

معامله‌گران با هدف دریافت وام در واحد پولی خارجی با نرخی متناسب‌تر از استقراض این مبلغ در بازار خارجی، سواپ را انجام می‌دهند. سواپ کردن ارز‌های خارجی اولین بار توسط بانک جهانی در سال ۱۹۸۱ میلادی برای تهیه مارک آلمان و فرانک سوئیس انجام شد. این نوع از سواپ تنها برای وام‌هایی با سررسید‌هایی ۱۰ ساله قابل انجام است.

تفاوت سواپ ارز با سواپ نرخ بهره چیست؟

در «سواپ نرخ بهره» (Interest Rate Swap) بر خلاف سواپ ارز مبلغ اصلی وام مورد معاوضه قرار نمی‌گیرد.

سواپ ارز چگونه انجام می‌شود؟

در سواپ ارز، هر یک از طرفین تا زمان رسیدن موعد اتمام وام اقدام به پرداخت سود می‌کنند. با به پایان رسیدن سواپ، طرفین قرارداد، بار دیگر مبلغ اصلی وام را با نرخی از قبل تعیین شده معاوضه می‌کنند. این‌ کار، ریسک تراکنشی را تا حد قابل ‌توجهی کاهش می‌دهد.

سواپ نرخ ارز ثابت در ازای نرخ ارز ثابت چیست؟

در این نوع از سواپ هر دو طرف قرارداد با نرخی ثابت بهره وام اعطا شده را پرداخت می‌کنند.

سواپ نرخ ارز ثابت به ازای نرخ ارز شناور چیست ؟

در سواپ نرخ ارز ثابت در ازای نرخ ارز شناور یکی از طرفین با نرخ ثابت و طرف دیگر قرارداد با نرخ شناور بهره وام را پرداخت می‌کنند. در این نوع از سواپ برخلاف نوع اول، مبلغ اصلی وام معاوضه نمی‌شود.

مثال سواپ ارز خارجی

همان‌طور که در تعریف سواپ بیان کردیم، یکی از دلایل انجام سواپ توسط معامله‌گران ایجاد بدهی کمتر است. برای مثال، شرکت اروپایی A از شرکت آمریکایی B، به مبلغ ۱۲۰ میلیون دلار وام می‌گیرد و به صورت یک‌جا، شرکت آمریکایی از شرکت اروپایی ۱۰۰ میلیون دلار استقراض می‌کند. این سواپ بر اساس نرخ نقدی ۱٫۲ دلار صورت گرفته که توسط «نرخ بین‌بانکی لندن» (London Interbank Offered Rate | LIBOR) تعیین شده است. این قرارداد امکان وام‌گرفتن در مناسب‌ترین نرخ را فراهم می‌کند.

 

بعضی از موسسات مالی در جهت کاهش ضرر‌های ناشی از نوسانات نرخ ارز اقدام به سواپ می‌کنند. در طی بحران مالی سال ۲۰۰۸ میلادی، بانک مرکزی ایالات متحده آمریکا امکان سواپ ارزی را برای کشور‌های در حال توسعه‌‌ دارای بحران نقدینگی بوجود آورد.

اسکالپ در فارکس به چه معناست؟

«اسکالپ» (Scalping) در فارکس، استراتژی معاملاتی کوتاه‌مدتی است که هدف آن کسب سود از حرکت‌های کوچک قیمت در بازار فارکس است. اسکالپر‌ها یک جفت ارز خارجی را برای مدت کوتاهی نگهداری و سپس خرید و فروش می‌کنند. در واقع افرادی که با هدف اسکالپ وارد فارکس می‌شوند، به دنبال کسب سود در تعداد زیادی معامله هستند.

با اینکه عموماً سود بدست آمده از اسکالپ ۵ یا ۲۰ پیپ به ازای هر معامله است اما می‌توان با تغییر میزان سرمایه‌گذاری شده به سود بیشتری دست پیدا کرد. اسکالپر‌های فارکس ممکن است در طی روز معاملاتی از تعداد زیادی معامله خارج شوند یا ورود پیدا کنند و هر معامله را در ثانیه‌ها یا دقایقی خاتمه دهند.

چه نوع حساب فارکسی برای اسکالپ مناسب است؟

افرادی که با هدف اسکالپ وارد فارکس می‌شوند عموماً از حساب‌های «شبکه‌های ارتباطی الکترونیک» (Electronic Communication Network | ECN) تا به ضرر‌های کمتری دچار شوند.

چگونه با اسکالپ به سود‌های کلان دست پیدا کنیم؟

معمولاً، اسکالپر‌ها با استفاده از اهرم از تغییر قیمت‌های اندک به سود‌های قابل توجهی دست پیدا می‌کنند. برای مثال، سود ۵ پیپی در معامله USD/EUR با حجم ۱۰ هزار دلاری (مینی لات) معادل ۵ دلار خواهد بود حال‌آنکه، در یک معامله ۱۰۰ هزار دلاری (لات استاندارد) ۵ پیپ، ۵۰ دلار سود به همراه می‌آورد.

انواع استراتژی اسکالپ در فارکس چیست؟

استراتژی اسکالپ در فارکس می‌تواند خودکار یا دستی باشد. در روش دستی، معامله‌گر با مشاهده صفحه رایانه، سیگنال‌ها را نظارت می‌کند و تصمیم به خرید و فروش می‌گیرد. در سیستم معاملاتی خودکار، در سامانه‌های معاملاتی برنامه‌هایی تعبیه شده که با توجه به داده‌های ورودی سیگنال خرید و فروش ارائه می‌کند.

در چه زمانی انجام اسکالپ محتمل‌تر است؟

در زمان‌های منتشر شدن اطلاعات مانند گزارش اشتغال ایالات متحده آمریکا و اخبار مربوط به نرخ بهره احتمال اسکالپ بالاتر است زیرا با انتشار این اخبار تاثیرگذار، قیمت در مدت زمان کوتاه، تغییر قابل توجهی خواهد داشت و این موقعیت مناسبی برای یک اسکالپر است که می‌خواهد سریع به معامله وارد و از آن خارج شود.

ریسک انجام اسکالپ در فارکس چیست؟

اسکالپ در فارکس مانند تمام شیوه‌های معاملاتی دارای ریسک است. همان‌طور که با انجام تعداد زیادی معامله با سود کم می‌توان در نهایت به سود قابل‌توجهی دست پیدا کرد، احتمال از دست دادن مبالغ چشم‌گیر نیز در روش اسکالپ وجود دارد. استفاده از لوریج و افزایش حجم معامله نیز می‌تواند احتمال ضرر را در اسکالپ افزایش دهد. برای مثال، حساب معامله‌گری را با ۱۰ هزار دلار فرض کنید. حجم معاملاتی این حساب ۱۰۰ هزار دلار  که معادل لوریج ۱:۱۰ است.

 

فرض کنید که معامله‌گر حاضر به از دست دادن ۵ پیپ در هر معامله باشد و با بدست آوردن ۱۰ پیپ سود از معامله خارج شود. توجه داشته باشید که این امکان وجود دارد که با تغییر قیمت در نقطه حد ضرر معامله‌گر، ضرر او افزایش پیدا کند و او با ۵ پیپ ضرر از معامله خارج شود. این پدیده «لغزش» (Slippage) نامیده می‌شود و در زمان‌ انتشار اخبار مهم (تغییردهنده قیمت) اتفاق می‌افتد. اگر معامله‌گری چندین لغزش را به صورت پیاپی تجربه کند، موجودی حساب خود را از دست خواهد داد.

اسکالپر‌ها به چه حسابی نیاز دارند؟

اسکالپر‌ها در فارکس به حسابی با اسپرد اندک، کارمزد کم و امکان سفارش‌گذاری بدون محدودیت قیمتی نیاز دارند.

استراتژی‌های اسکالپ در فارکس چه هستند؟

استراتژی‌های معاملاتی بی‌شماری وجود دارند که اغلب آن‌ها در دسته‌های معینی قرار می‌گیرند. در استراتژی‌های «معامله بر مبنای روند» (Trend Trading) سرمایه‌گذار در جهت روند وارد معامله می‌شود و در صورت ادامه آن برای کسب سود تلاش می‌کند.

«معامله در خلاف جهت روند» روشی دشوارتر به شمار می‌رود. در این استراتژی، فرد موقعیت معاملاتی خود را در خلاف جهت روند انتخاب می‌کند. در زمانی که احتمال معکوس شدن روند یا پولبک بالاست، معامله‌گران از این روش استفاده می‌کنند.

استراتژی‌های بازه‌ای نواحی حمایت و مقاومت را تشخیص می‌دهند و معامله‌گر تلاش به خرید در نزدیکی خط حمایت و فروش در نزدیکی خط مقاومت خواهد داشت. در اینجا، معامله‌گر از نوسان‌های پرایس اکشن کسب سود می‌کند.

فارکس تریدر چیست؟

فارکس تریدر معامله‌گری است که در فارکس فعالیت می‌کند. فارکس تریدرها که به معامله ارز در بازار ارز خارجی می‌پردازند، ممکن است افرادی آموزش دیده باشند و از طرف یک شرکت مالی یا گروهی از مشتریان معامله کنند. همچنین، ممکن است آن‌ها معامله‌گرانی آماتور باشند و معامله را در راستای نفع شخصی خود و با هدف سرگرمی یا کسب درآمد انجام دهند.

قیمت خرید و فروش در فارکس چه هستند؟

در فارکس، عبارت «قیمت خرید» (Bid Price) به قیمتی که معامله‌گر حاضر است برای واحد پولی بپردازد و مفهوم «قیمت فروش» (Ask Price) به قیمت فروش همان واحد پولی توسط معامله‌گر اشاره می‌کند. برای درک بهتر این تعاریف توجه داشته باشید که آن‌ها از دیدگاه بروکر تعریف شده‌اند. زمانی که قصد خرید ارزی را دارید، مبلغ تقاضا شده توسط بروکر را پرداخت می‌کنید و هنگامی که قصد فروش دارید، باید قیمت پیشنهاد‌ شده توسط بروکر را بپذیرید.

اسپرد در فارکس چیست؟

«اسپرد» (Spread) همان اختلاف قیمت فروش و خرید ارزی معین توسط بروکر در فارکس است. اسپرد‌ها می‌توانند مقادیر اندک یا زیادی را بسته به ارز مورد نظر، زمان معاملاتی و شرایط اقتصادی داشته باشند. اسپرد درواقع، به تفاوت بین «بالاترین قیمت خرید ارائه شده» (Bid) و «پایین‌ترین قیمت فروش ارائه شده» (Ask) اشاره می‌کند. اسپرد همان کارمزد دریافت ‌شده توسط بروکر در ازای معامله انجام‌شده است.

واید شدن اسپرد چیست؟

زمانی که فاصله بین قیمت خرید و فروش بالا باشد، یعنی نقدینگی در بازار اندک و نوسان آن زیاد است. این وضعیت، واید ‌شدن اسپرد نامیده می‌شود.

محاسبه کارمزد در بازار فارکس به چه صورت است؟

از آن‌جایی که نظارت مرکزی بر بازار فارکس وجود ندارد، نحوه دریافت کارمزد توسط بروکر‌ها متفاوت است. اغلب بروکر‌ها از دریافت اسپرد به کسب درآمد می‌پردازند و سایر آن‌ها ممکن است بسته به میزان ارز معامله‌شده درخواست کارمزد کنند. بعضی از بروکرها از هردو روش برای درآمدزایی بهره می‌گیرند.

نرخ‌گذاری در فارکس چیست؟

«نرخ» (Quote) در فارکس به صورت جفت ارز اعلام می‌شود. برای درک بهتر نحوه نرخ‌گذاری در فارکس به مثال مقابل توجه کنید. اگر نرخ به صورت (۱٫۳۶۰۰/۰۵ = EUR/USD) اعلام شود، ۱٫۳۶۰۰ قیمت ارائه‌شده برای خرید و ۱٫۳۶۰۵ قیمت ارائه‌شده برای فروش به شمار می‌روند.

در این مثال، به علت اندک بودن اختلاف قیمت-کمتر از یک‌دهم واحد پولی-تنها دو رقم از ۴ رقم آخر قیمت نمایش داده می‌شوند و در واقع نرخ‌گذاری به صورت (EUR/USD=۱٫۳۶۰۰/۱٫۳۶۰۵) خواهد بود.

نرخ تبدیل ارز ثابت چیست؟

نرخ تبدیل ارز ثابت، روشی بکارگرفته شده توسط دولت و بانک مرکزی است. با بکارگیری آن، واحد پول رسمی کشور در مقایسه با قیمت ارز کشوری دیگر یا قیمت طلا ثابت می‌ماند. در واقع، هدف از این نرخ، ایجاد محدوده‌ای معین برای نوسان نرخ ارز است.

نرخ ارز ثابت اطمینان بیشتری را برای سرمایه‌گذاری و تشویق سرمایه‌گذاران بوجود میاورد. همچنین، می‌تواند از ظهور تورم جلوگیری کند زیرا در کشور‌هایی با واحد پولی کم‌ارزش، احتمال بوجود آمدن فشار تورمی بالاست.

در کشور‌های بدون نرخ ارز شناور مانند ایران و چین، نرخ ارز ثابت است و بصورت نظری توسط عرضه و تقاضا و در بازار فارکس مشخص نمی‌شود.

نرخ ارز در ایران چگونه تعیین می‌شود ؟

ارزش واحد پولی در ایران برخلاف ارز‌های معامله ‌شده در بازار فارکس، به صورت شناور تعیین نمی‌شود و ایران همانند چین دارای «نرخ ارز ثابت» (Fixed Exchange Rate) شده است. یعنی عرضه و تقاضا، نرخ ارز را تعیین نمی‌کنند و نرخ ارز به صورت دستوری و طبق تصمیمات بانک مرکزی مشخص می‌شود. در حال حاضر در ایران ۳ نوع نرخ ارز اعلام می‌شود که این نیز یکی دیگر از پیامد‌های دستوری بودن نرخ ارز به شمار می‌رود.

• نرخ ارز بازار آزاد
• نرخ ارز رسمی
• نرخ ارز نیمایی

نرخ بازار آزاد چیست؟

نرخ بازار آزاد یکی از دقیق‌ترین نرخ‌ها به شمار می‌رود زیرا به صورت واقعی بیان می‌کند که برای مثال، برای خرید یک دلار به چند هزار تومان نیاز است.

نرخ ارز نیمایی چیست؟

«نیما» مخفف «نظام یکپارچه معاملات ارزی» و در آپریل سال ۲۰۱۸ میلادی توسط بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران بوجود آمده است. به زبان ساده، نیما بازاری است که در آن صادر‌کنندگان ایرانی می‌توانند ارزهای خارجی خود را بفروشند و در مقابل ریال ایران را دریافت کنند. نرخ مبادله ارز نیمایی ارزش بیشتری برای ریال قائل می‌شود و در واقع این نرخ گران‌تر است.

چرا صادرکنندگان باید از نرخ ارز نیمایی استفاده کنند؟

با وجود پرهزینه‌تر بودن نرخ ارز نیمایی، صادرکنندگان موظف به استفاده از نرخ ارز نیمایی هستند. این عمل از سوی بانک مرکزی به سیاست‌گذاری شده است، زیرا بانک مرکزی برای پرداخت هزینه‌های واردات غذا، دارو و دیگر کالاهای ضروری نیاز به ارز دارد. نرخ نیمایی از زمان بوجود آمدن افزیش بسیار زیادی را تجربه کرده و به نرخ بازار آزاد بسیار نزدیک شده است.

 

معاملات با نرخ نیمایی را تنها می‌توان با استتفاده از حواله انجام داد. حواله یک روش کمتر متدوال برای ارسال پول به مناطق دوردست به شمار می‌رود که با توجه به تحریم‌های اعمال شده و عدم امکان استفاده از سیستم سوئیفت یکی از بهترین گزینه‌ها برای فرستادن پول در ایران است.

نرخ ارز رسمی چیست؟

نرخ ارز رسمی نرخ ارزی حمایت شده از سوی دولت است. در این نرخ ارزش ریال بسیار بالاتر از دو نرخ دیگر در نظر گرفته می‌شود. کاربردهای نرخ ارز رسمی به صورت دائمی تعیین نشده است ولی امکان دارد از این نرخ برای واردات کالاهای ضروری استفاده شود. درواقع، یکی از دلایل بوجود آمدن نرخ ارز رسمی حمایت از مصرف‌کنندگان ایرانی است. همان‌طور که بیان کردیم، واردات کالاهایی که بر آن‌ها تحریم وضع نشده است با استفاده از ارز دولتی انجام می‌شود.

انواع حساب‌های فارکس چه هستند؟

۳ نوع حساب معاملاتی اصلی استاندارد، مینی و مدیریت‌شده وجود دارد و هر کدام از این حساب‌ها شامل مزایا و محدودیت های مخصوصی هستند. اینکه چه حسابی برای شما مناسب است به میزان ریسک‌پذیری‌تان، حجم سرمایه‌گذاری اولیه و زمانی که به صورت روزانه برای سرمایه‌گذاری صرف می‌کنید، بستگی دارد.

حساب معاملاتی استاندارد چیست؟

حساب استاندارد معاملاتی یکی از رایج‌ترین انواع حساب‌هاست. این حساب امکان دسترسی به لات‌های استاندارد به ارزش ۱۰۰ هزار دلار را فراهم می‌کند. البته این به معنی نیاز به ۱۰۰ هزار دلار برای آغاز معامله نیست. طبق قوانین پیش‌پرداخت و لوریج در فارکس (عموماً ۱:۱۰۰) برای معامله یک لات استاندارد  به ۱۰۰۰ دلار پیش‌پرداخت نیاز است.

مزایای حساب استاندارد چه هستند؟

برای معامله با لات‌های کامل در حساب استاندارد به پیش‌پرداخت قابل‌توجهی نیاز است. بنابراین، بیشتر بروکرها خدمات بهتری برای سرمایه‌گذاران انتخاب‌کننده این نوع حساب‌ها، ارائه می‌کنند. با هر پیپ ۱۰ دلاری، اگر روزانه ۱۰۰ پیپ کسب کنید، به ۱۰۰۰ دلار دست خواهید یافت. این نوع از کسب سود در دیگر حساب‌ها بدون معامله با کمتر از یک لات استاندارد، امکان‌پذیر نیست.

محدودیت‌های حساب استاندارد چه هستند؟

بیشتر بروکر‌ها برای افتتاح حساب استاندارد به حداقل مانده حساب ۲۰۰۰ دلار و در زمان‌هایی ۵۰۰۰ تا ۱۰ هزار دلار دارند. همان‌طور که در صورت حرکت قیمت در جهت مطلوب، ۱۰۰۰ دلار بدست می‌آورید، ممکن است با حرکت خلاف جهت قیمت، مقدار زیادی پول از دست بدهید. این نوع حساب معاملاتی برای معامله‌گرانی با سرمایه قابل‌توجه و باتجربه مناسب است.

حساب مینی در فارکس چیست؟

در حساب معاملاتی مینی، تراکنش با لات‌های مینی امکان‌پذیر است. در اغلب بروکرها، مینی لات معادل ۱۰هزار دلار یا یک دهم حساب معاملاتی استاندارد است. بیشتر بروکر‌های ارائه‌کننده حساب‌های استاندارد برای مشتریان خود امکان ایجاد حساب‌های مینی را نیز فراهم می‌کنند.

 

حداکثر اندازه لات برای حساب‌های مینی تنها ۱۰ هزار دلار است. بنابراین، این حساب‌ها برای معامله‌گران مبتدی، سرمایه‌گذاران ریسک‌گریز‌تر یا با سرمایه‌ای محدود مناسب‌تر به شمار می‌رود.

مزایای حساب مینی چه هستند؟

ریسک این حساب‌ها پایین‌تر است. در معامله با ۱۰هزار دلار، معامله‌گران کم‌تجربه می‌توانند بدون از دست دادن مبلغ زیادی پول به معامله بپردازند و امکان امتحان استراتژی‌های جدید برای معامله‌گران مجرب فراهم می‌شود.

در اغلب بروکر‌ها، می‌توان با مبلغ ۲۵۰ تا ۵۰۰ دلار به افتتاح حساب مینی پرداخت و اهرم برای حساب مینی تا نسب ۴۰۰:۱ -چهارصد به یک- قابل افزایش است. مدیریت ریسک با داشتن حساب مینی آسان‌تر است. فرد معامله‌گر می‌تواند بجای خرید یک لات استاندارد، چند لات مینی خریداری و ضرر خود را حداقل کند.

معایب حساب مینی چه هستند؟

ریسک و بازده با یکدیگر ارتباط مستقیم دارند و با ریسک کمتر بازدهی کمتری نیز همراه است. حساب‌های مینی که تنها ۱۰ هزار لات معامله می‌کنند در مقایسه با حساب استاندارد سود کمتری ایجاد می‌کنند.

حساب مدیریت شده در فارکس چیست؟

حساب مدیریت شده نیاز به پرداخت کارمزد‌های بیشتری دارد و برای افرادی که برای حساب خود به مدیر حرفه‌ای پرتفوی نیاز دارند، مناسب به شمار می‌رود. در این حساب‌ها، سرمایه به معامله‌گر تعلق دارد اما تصمیمات خرید و فروش را معامله‌گر اتخاذ نمی‌کند. در واقع، معامله‌گر هدف-میزان سود و ریسک موردنظر را تعیین می‌کند و فرد مدیریت ‌کننده حساب برای دسترسی به این اهداف تلاش می‌کند.

انواع حساب‌های مدیریت شده چه هستند؟

به صورت کلی، دو نوع حساب مدیریت‌شده وجود دارد.

• حساب مدیریت شده مشترک
• حساب مدیریت ‌شده فردی

حساب مدیریت شده مشترک چیست؟

در این نوع از حساب معاملاتی، پول شما در یک صندوق مشترک با سایر سرمایه‌گذاران قرار می‌گیرد و سود‌ها به اشتراک گذاشته می‌شو‌ند. این حساب‌ها بر اساس میزان زیان‌دهی به دسته‌های مختلفی تقسیم شده‌اند. سرمایه‌گذار در جستجوی سود بیشتر پول خود را در حسابی با نرخ ریسک بالاتر و سرمایه‌گذار در جستجوی درآمد ثابت کاری مخالف این عمل را انجام خواهد داد.

حساب مدیریت شده فردی چیست؟

در این نوع از حساب، بروکر برای هر حساب به صورت جداگانه تصمیم‌گیری می‌کند و منابع مالی افراد به صورت اشتراکی نگهداری نمی‌شوند

مزایای حساب مدیریت شده چیست؟

در این‌گونه حساب‌ها، یک معامله‌گر حرفه‌ای بروکر به مدیریت حساب شما می‌پردازد. همچنین، اگر بخواهید تنوع را بدون نیاز به بررسی مداوم بازار در پورتفوی خود حفظ کنید، این گزینه‌ برای شما مناسب خواهد بود.

معایب حساب مدیریت شده چه هستند؟

توجه داشته باشید که حداقل مبلغ برای حساب‌های مدیریت شده مشترک ۲۰۰۰ دلار و ۱۰ هزار دلار برای حساب‌های فردی است. علاوه‌بر این‌ها، مدیران حساب، مبلغی را به صورت ماهانه یا سالانه تحت عنوان «کارمزد نگهداری» (Maintenance Fee) دریافت می‌کنند.

 

اگر تغییر حرکت قیمت در نمودار را تشخیص دهید، امکان انجام معامله را نخواهید داشت زیرا بروکر مدیریت حساب را برای شما انجام می‌دهد. درواقع، این نوع از حساب برای افرادی با سرمایه بالا و کمبود وقت برای بررسی بازار، پیشنهاد می‌شود.

‌چه مواردی بر نرخ ارز در بازار فارکس تاثیرگذار هستند؟

اخبار و اطلاعات تاثیرگذار بر وضعیت کلان اقتصادی و سیاسی کشور‌های انتشاردهنده واحد‌های پولی مهم می‌توانند نوسانات قیمت ارز‌ها را در بازار فارکس تحت تاثیر قرار دهند. در ادامه، تعدادی از این موارد را نام می‌بریم.

• گزارش‌های داده‌های اقتصادی
• نرخ بهره
• سیاست پولی
• جریان تجارت بین‌المللی
• جریان سرمایه‌گذاری بین‌المللی

یک روز معاملاتی در بازار فارکس چگونه است ؟

بازار فارکس به صورت ۲۴ ساعته باز است و فعالیت می‌کند. در واقع فعالیت بازار فارکس از شروع ساعت‌های کاری در صبح دوشنبه به وقت آسیا تا پایان ساعات کاری در روز جمعه به وقت نیویورک ادامه دارد. در هر لحظه‌، بسته به ناحیه زمانی، تعداد بسیاری از مراکز مالی جهانی-برای مثال سیدنی، توکیو یا لندن-باز هستند و بخش‌های معاملات ارز در این مراکز مالی به فعالیت در بازار می‌پردازند.

علاوه بر مراکز جهانی مهم مالی، در بسیاری از موسسات مالی بخش معامله ارز به صورت ۲۴ ساعته فعالیت و نیاز بازار را تامین می‌کند. معامله ارز حتی در روز‌های تعطیل و در زمان بسته‌بودن دیگر بازار‌های مالی-بازار سهام یا معاملات آتی-متوقف نمی‌شود. برای مثال، در روز تعطیلی بازار‌های ژاپن، امکان دارد بازار‌های سیدنی، سنگاپور و هنگ‌کنگ به فعالیت مشغول باشند. در چهارم جولای که روز تعطیلی ایالات متحده آمریکا به شمار می‌رود، توکیو، لندن، تورنتو و دیگر مراکز مالی همچنان به فعالیت می‌پردازند.

هفته معاملاتی فارکس چه زمانی شروع می‌شود ؟

زمان رسمی مشخص طراحی شده‌ای برای شروع روز یا هفته معاملاتی وجود ندارد اما فعالیت بازار زمانی شروع می‌شود که مرکز ولینگتون نیوزیلند – اولین مرکز مالی در غرب – در صبح دوشنبه فعالیت خود را از سر می‌گیرد.

معاملات فارکس در یک مقر مرکزی انجام نمی‌شود بلکه مبادلات بین شرکت‌کنندگان از طریق تلفن همراه و شبکه‌های ارتباط الکترونیک در بازار‌های متعدد سراسر جهان انجام می‌شود. این بازار به صورت ۲۴ ساعته-از ۵ غروب یکشنبه (EST) تا ۴ غروب جمعه (EST) -در بخش‌های مختلف جهان فعالیت می‌کند. همچنین، تعدادی از ساعات باز شدن و بسته شدن بازار بین نواحی مختلف یکدیگر را پوشش می‌دهند.

گستره بین المللی بازار معامله ارز یعنی همیشه معامله‌گرانی در سراسر جهان وجود دارند که متقاضی ارز معینی هستند یا ارز مشخصی را عرضه می‌کنند. بانک‌های مرکزی و کسب‌و‌کار‌های جهانی برای انجام معاملات بین‌المللی به ارز نیاز دارند.

از سال ۱۹۷۱ میلادی و شناور شدن نرخ ارز اتکای بانک‌های مرکزی به بازار‌های ارز خارجی افزایش یافته است. معالات فارکس با ناحیه استرالیا و آسیا شروع می‌شود و در ادامه به اروپا می‌رسد. در نهایت، معامله در آمریکای شمالی آغاز می‌شود.

 

زمانی که فعالیت بازار یک ناحیه به پایان می‌رسد، بازار در ناحیه‌ای دیگر باز شده یا در حال باز شدن است. دلیل فعالیت ۲۴ ساعته بازار فارکس به علت وجود نواحی زمانی مختلف بین‌المللی است و اینکه معامله‌گران از طریق شبکه‌ای از کامپیوتر‌ها با یکدیگر ارتباط دارند و فعالیت‌ آن ها منوط به قرارگرفتن در مکان خاصی نیست که با بسته شدن آن، متوقف شوند.

تقاضا در بازار‌هایی مانند بازار سهام، اوراق قرضه و کالاها به اندازه‌ای نیست که مانند بازار فارکس به صورت ۲۴ ساعته فعالیت کنند. اروپا از مراکز مالی مهمی مانند لندن، پاریس، فرانکفورت و زوریخ تشکیل شده است. در هرکدام از این بازار‌ها، بانک‌ها، موسسات و مبادله‌گران برای خود و مشتریان‌شان معامله انجام می‌دهند.

برای مثال، اگر یک معامله‌گر فارکس در استرالیا، در ساعت ۳ صبح به انجام معامله تمایل داشته باشد، از طریق معامله‌گرهای فارکس واقع در استرالیا قادر به انجام این کار نخواهد بود اما می‌تواند معاملات خود را از طریق معامله‌گران اروپا یا شمال آمریکا انجام دهد. از لحاظ جغرافیایی معاملات فارکس به ۳ دسته استرالیا و آسیا، اروپا و آمریکای شمالی تقسیم می‌شود که در هرکدام از این نواحی مراکز مالی مهمی قرار دارند.

شرکت‌کنندگان اصلی بازار فارکس چه کسانی هستند؟

در بازار‌های ارز‌های بین‌المللی مراکز متعددی از جمله بانک‌ها، شرکت‌های تجاری، بانک‌های مرکزی، صندوق‌های سرمایه‌گذاری تامینی، شرکت‌های مدیریت سرمایه‌گذاری، خرده بروکر‌های فارکس و سرمایه‌گذاران فعالیت می‌کنند.

سشن در بازار فارکس چیست؟

در واقع ساعت‌های معاملاتی یا «سشن» (Session) فارکس به این بستگی دارد که امکان معامله در کدام یک از کشور‌های شرکت‌کننده در فارکس فراهم باشد. در صورت هم‌پوشانی، نواحی زمانی طبق قرارداد کلی به صورت زیر در نظر گرفته می‌شوند. زمان‌های ابتدایی نوشته شده مطابق «زمان استاندارد شرقی» (Eastern Standard Time | EST) و زمان‌های در پرانتز نوشته شده مطابق «زمان جهانی هماهنگ‌شده» (Universal Time Coordinated | UTC) هستند.

• نیویورک ۸ صبح تا ۵ غروب EST (۱ غروب تا ۱۰ غروب UTC)
• توکیو ۷ غروب تا ۴ صبح EST (۱۲ صبح تا ۹ صبح UTC)
• سیدنی ۵ غروب تا ۲ صبح EST (۱۰ غروب تا ۷ صبح UTC)
• لندن ۳ صبح تا ۱۲ ظهر EST (۸ غروب تا ۵ غروب UTC)

‌نیویورک و لندن از شلوغ‌ترین نواحی زمانی معاملاتی به شمار می‌روند. دوره زمانی هم‌پوشانی این دو سشن معاملاتی (بعد از ظهر لندن و صبح نیویورک) یکی از پرازدحام‌ترین دوره‌ها به شمار می‌رود و بیشترین حجم معاملاتی را تشکیل می‌دهد.

در همین سشن نرخ‌های بین المللی مهمی تعیین می‌شوند. یکی از این نرخ‌ها برای ارزش‌یابی روزانه و قیمت‌گذاری توسط بسیاری از مدیران مالی و صندوق‌های بازنشستگی بکار گرفته می‌شود. با این‌که بازار فارکس ۲۴ ساعته است اما در بسیاری از بازار‌های نوظهور تمامی ارز‌ها الزاماً به صورت ۲۴ ساعته معامله نمی‌شوند.

۷ ارزی که بیشتر از سایر ارز‌ها معامله می‌شوند، دلار ایالات متحده آمریکا، یورو، ین ژاپن، پوند بریتانیا، دلار استرالیا، دلار کانادا، دلار نیوزیلند هستند.

 

«سفته‌بازان» (Speculator)‌‌ عموماً به معامله این ۷ ارز می‌پردازند. البته زمان‌های با حجم بالای معاملاتی بیشتر مورد توجه سفته‌بازان قرار می‌گیرد. در این‌زمان‌ها، بروکر‌های فارکس اسپرد‌های کوتاه‌تری را ارائه می‌کنند یعنی اختلاف قیمت خرید و فروش کاهش می‌یابد که در نهایت، کاهش هزینه تراکنش را برای معامله‌گران به همراه خواهد داشت.

قیمت‌های باز شدن و بسته‌شدن در فارکس چه هستند؟

«قیمت‌های باز شدن» (Opening Price) در فارکس همان قیمت‌های ابتدایی هفته در یکشنبه هستند و قیمت‌های بسته شدن قیمت‌های آخرین معاملات انجام شده در جمعه هستند. گرچه، در طی هفته، قیمت بسته شدن حقیقی در بازار فارکس وجود نخواهد داشت زیرا  در تمامی زمان‌ها در سرتاسر جهان حداقل یک بازار باز وجود دارد.

‌با‌این‌حال، ممکن است، قیمت‌های باز شدن و بسته شدن جفت ارز‌های معینی را در رسانه‌های مالی بشنوید. برای مثال، ممکن است یک وبسایت این خبر را درج کند که قیمت بسته شدن دلار ایالات متحده آمریکا در مقابل دلار کانادا در معاملات چهارشنبه کاهش یافته است. قیمت اعلام شده، قیمت بسته‌شدن در یکی از بازارهای زیرمجموعه فارکس است.

۳ ناحیه اصلی – آمریکای شمالی، اروپا و آسیا – وجود دارند و در هرکدام از آن‌ها چندین بازار فارکس موجود هستند. در آمریکای شمالی بازار اصلی در نیویورک، بازار آسیا در توکیو و بازار اروپا در لندن قرار دارد. تعداد دیگری بازار در این نواحی وجود دارند که بخشی از بازار فارکس به شمار می‌روند و هرکدام قیمت باز‌شدن و بسته‌شدن را (در صورت عدم معامله ۲۴ ساعته) اعلام می‌کنند.

 

برای مثال، بازار نیویورک از ساعت ۸ صبح تا ۳ بعد از ظهر (EST) فعالیت دارد. در رسانه های آمریکای شمالی، قیمت بسته شدن عموماً به قیمت‌های بازار نیویورک اشاره می‌کند. با اینکه قیمت‌های اعلام شده ابزاری برای تخمین را در اختیار مخاطبان رسانه‌های مالی قرار می‌دهند، این قیمت‌ها به دقت قیمت‌های جاری و ‌‌واقعی بازار نیستند. برای هر معامله‌گر فارکسی، بهترین قیمت‌های بسته‌شدن، قیمت‌های بسته‌شدن تراکنش‌های خود او به شمار می‌روند.

اقتصاد‌های نوظهور در فارکس چه هستند؟

در فارکس ممکن است ارز‌هایی معامله شوند که متعلق به بازار «اقتصاد‌های نوظهور» (Emerging Economies) باشند. درواقع، این ارزها، واحد‌های پولی کشور‌های درحال پیشرفت هستند، کشور‌های تجربه‌کننده توسعه در بخش صنعتی برای مدتی طولانی که اقتصاد آن‌ها گسترش پیدا کرده است.

CFD چیست؟

«قرارداد اختلاف» (Contract for Difference | CFD) یک روش شناخته شده معامله ابزار مشتقه به شمار می‌رود.

 

معامله‌ CFD امکان سفته‌بازی را در قیمت‌های در حال افزایش یا کاهش بازار‌های مالی جهانی پر تحرک مانند فارکس، بازار کالاها و سهام فراهم می‌کند. CFD شامل انواع متفاوتی از قراردادها می‌شود،در حالی که فارکس کاملاً به معامله ارز اختصاص یافته است.

پیوت در فارکس چیست؟

نقطه پیوت فارکس، اندیکاتوری است که توسط معامله‌گران بازار کالا برای شناسایی نقاط احتمالی بازگشت روند قیمت بوجود آمده است. از نقاط پیوت در فارکس برای تعیین سطوح تغییر بازار از حالت گاوی (صعودی) به خرسی (نزولی) استفاده می‌شود. معامله‌گران ارز، نقاط پیوت را به عنوان علامت‌دهنده‌های خطوط حمایتی و مقاومتی در نظر می‌گیرند.

عموماً، کارایی نقاط پیوت در بازار‌هایی با نقدینگی بالا بیشتر است. در نتیجه، فارکس بازار مناسبی برای بکارگیری آن بنظر می‌رسد. معامله‌گران روزانه، از نقاط پیوت محاسبه‌شده برای تعیین سطوح ورود، حد ضرر و برداشت سود استفاده می‌کنند.

فرمول محاسبه پیوت چیست؟

طبق برداشت معامله‌گر، نقاط پیوت می‌توانند نقاطی باشند که خطوط روند، سطوح فیبوناچی، میانگین‌های متحرک، قیمت‌های بالا، پایین و بسته‌شدن قبلی و بسیاری از شاخص‌های دیگر همخوانی دارند. بعضی از نقاط پیوت در فارکس را می‌توان به روش زیر محاسبه کرد.

$$FPP=\frac{H+L+C}{3}$$

در فرمول بالا:

• «$$FPP$$»: نقطه پیوت در فارکس (Forex Pivot Point)
• «$$H$$»: قیمت بالا
• «$$L$$»: قیمت پایین
• «$$C$$»: قیمت بسته شدن

مهم‌ترین اندیکاتور‌های قابل استفاده در فارکس چه هستند؟

بسیاری از معامله‌گران فارکس در جستجوی لحظه مناسب برای ورود به معامله و یافتن سیگنال‌های خرید و فروش هستند. معامله‌گران باید توجه داشته باشند که اندیکاتورهای متعددی برای تعیین زمان خرید و فروش ارز وجود دارند. در ادامه به تعدادی از مهم‌ترین اندیکاتورهای لازم در بازار فارکس اشاره می‌کنیم.

• ابزار دنباله‌روی از روند
• ابزار تائید روند
• ابزار شناسایی نواحی بیش‌فروش و بیش‌خرید
• ابزار برداشت سود

ابزار دنباله‌روی از روند

اغلب معامله‌گران با تشخیص روند اصلی و معامله در جهت آن به کسب سود می‌پردازند و در این روش از ابزار‌های دنباله‌روی از روند استفاده می‌کنند. هدف اصلی استفاده از این ابزارها تشخیص ورود به پوزیشن بلند (خرید) یا پوزیشن کوتاه (فروش) است. یکی از ساده‌ترین اندیکاتور‌ها برای دنباله‌روی از روند «میانگین متحرک» (Moving Average) به شمار می‌رود.

 

آربیتراژ در فارکس به چه معناست؟

«آربیتراژ» (Arbitrage) یک استراتژی معاملاتی است که فرد در آن با استفاده از اختلاف قیمت در بازار‌های فارکس به سود دست پیدا می‌کند. به علت «مرکزی نبودن» (Decentralized) بازارهای فارکس این امکان وجود دارد که قیمت یک واحد پولی یکسان در دو مکان معاملاتی متفاوت، با یکدیگر اختلاف داشته باشند. آربیتراژری – معامله‌گر انجام‌دهنده آربیتراژ – که به این اختلاف قیمت توجه کند، می‌تواند ارز ارزان‌تر را بخرد و در مکان معاملاتی دیگر با قیمت بالاتر به فروش برساند.

برای مثال، فرض کنید که جفت ارز EURJPY در بانکی در اروپا به قیمت 122٫500 معامله شود اما قیمت آن در بانکی در توکیو برابر با 122٫540 باشد. معامله‌گری با امکان دسترسی به هردوی این قیمت‌ها می‌تواند با قیمت اروپا خرید و با قیمت توکیو فروش را انجام دهد. زمانی که قیمت به ۱۲۲٫۵۵۰ رسید، معامله‌گر هر دو معامله را خواهد بست. در نهایت، پوزیشن معاملاتی توکیو ۱ پیپ را از دست می‌دهد و پوزیشن اروپا ۵ پیپ را بدست می‌آورد. در نتیجه، معامله‌گر به اندازه ۴ پیپ هزینه تراکنش کمتری را پرداخت می‌کند.

امروز بازار فارکس نسبت به قبل بیشتر خودکار شده است و رایانه‌های بیشتری در فارکس فعالیت می‌کنند. بنابراین، آربیتراژر‌ها می‌توانند از اختلاف قیمت لحظه‌‌ای در بازار فارکس نیز سود کسب کنند. در واقع، تعداد بسیار زیادی شرکت، منبع و زمان به شناسایی اختلاف قیمت‌ها در بازار اختصاص یافته‌اند. معامله الگوریتمیک خودکار، چهارچوب زمانی را برای معاملات آربیتراژی فارکس کاهش داده و به ثانیه رسانده است. بااین‌حال، همچنان امکان آربیتراژ در بازار‌هایی با حجم معاملاتی بالا که در اعلام قیمت دچار خطا می‌شوند، وجود دارد.

چالش‌های آربیتراژ در بازار فارکس چیست؟

در بعضی شرایط امکان دارد عواملی مانع انجام آربیتراژ شوند. تخفیف در قیمت یا «اضافه قیمت» (Premium) ممکن است در نتیجه اختلاف میزان نقدینگی در بازار فارکس بوجود بیاید. این اتفاق موقعیت مناسبی برای انجام آربیتراژ و خروج از معامله نیست. آربیتراژ به سرعت عمل نیاز دارد. بنابراین، پلتفرم معاملاتی کُند یا تاخیر در ورود می‌تواند امکان آربیتراژ را کاهش دهد. معامله‌گر برای کنترل عملکرد خود و جهت کاهش حساسیت به زمان و انجام محاسبات پیچیده معاملاتی ممکن است به راهکارهایی جهت مدیریت زمان نیاز پیدا کند.

این نیاز ها باعث پدید آمدن نرم‌افزارهای خودکار معاملاتی شده است تا امکان انجام آربیتراژ در بازار بررسی شود. آربیتراژ در بازار فارکس نیاز به قرض گرفتن یا استقراض مبالغی با نرخ بهره‌ای نزدیک به صفر دارد. موسسات مالی بزرگ این امکان را برای معامله‌گران بوجود می آورند. هزینه تهیه این مبالغ در بانک‌ها و بروکر‌های خرد ممکن است گزینه‌های پیش‌روی معامله‌گران را محدود کند. اسپرد‌ نیز به چالش‌های آربیتراژ می‌افزاید.

 

 

هجینگ در فارکس چیست؟

شرکت هایی که در کشور‌های خارجی به فعالیت اقتصادی می‌پردازند ممکن است به علت تغییرات نرخ تبدیل ارز در تهیه کالاها و خدمات مورد نیاز خود متحمل ضرر شوند. بازار‌های فارکس با فراهم کردن نرخ ثابت تراکنش، ریسک ارزی را کاهش می‌دهند.

برای رسیدن به این هدف، معامله‌گر می‌تواند پیشاپیش در بازار فوروارد یا سواپ به خرید و فروش ارز بپردازد. برای مثال، فرض کنید که شرکتی آمریکایی در اروپا قصد فروش مخلوط‌کن دارد و در این زمان، برای خرید هر یورو به یک دلار نیاز است.

هزینه تولید مخلوط کن ۱۰۰ دلار است و شرکت آمریکایی قصد دارد که آن‌را به قیمت ۱۵۰ دلار به فروش برساند. اگر این برنامه موفقیت آمیز باشد، به علت برابری نرخ تبدیل یورو و دلار، شرکت در ازای فروش هر مخلوط‌کن ۵۰ دلار سود می‌کند. متاسفانه، ارزش دلار آمریکا نسبت یورو افزایش پیدا می‌کند و نرخ تبدیل EUR/USD به ۰٫۸ می‌رسد یعنی برای خرید ۱ یورو به ۸۰ سنت نیاز است.

با وجود عدم تغییر هزینه تولید مخلوط‌کن، شرکت تنها می‌تواند هر مخلوط‌کن را به قیمت رقابتی ۱۵۰ یورو بفروشد که با نرخ تبدیل فعلی برابر ۱۲۰ دلار است. دلار تقویت‌شده منجر به کسب سود کمتر از حد انتظار می‌شود.

شرکت‌تولید‌کننده مخلوط‌کن می‌توانست در زمان برابری نرخ مبادله ارز‌ها، با فروش استقراضی یورو و خرید دلار ضرر‌های احتمالی را به حداقل برساند. در آن‌صورت، با افزایش ارزش دلار، سود بدست‌آمده از آن معامله، کاسته شدن از سود فروش مخلوط‌کن را جبران می‌کرد.

اگر ارزش دلار کاهش‌ می‌یافت، نرخ تبدیل ارز، موجب افزایش سود ناشی از فروش مخلوط‌کن می‌شد که ضرر بوجود آمده در معامله را پوشش می‌داد.

هجینگ به روش بالا را می‌توان در بازار آتی انجام داد. قرارداد‌های آتی تنظیم‌شده هستند و به صورت مرکزی وصول می‌شوند. بااین‌حال، نقدینگی قرارداد‌های آتی کمتر از نقدینگی بازار آتی به شمار می‌روند.

سفته‌بازی در فارکس چیست؟

نرخ بهره، جریان‌های تجاری، قدرت اقتصادی و ریسک ژئوپلتیکی از عوامل موثر بر عرضه و تقاضای ارز‌ها به شمار می‌روند و در بازار فارکس نوسان بوجود می‌آورند. معامله‌گران می‌توانند از تغییر قیمت بوجود آمده از افزایش یا کاهش ارزش واحد‌های پولی به کسب سود بپردازند.

پیش‌بینی کاهش ارزش یک ارز به معنی افزایش یافتن ارزی دیگر است زیرا ارز‌ها به صورت جفتی معامله می‌شوند.

برای مثال، معامله‌گری منتظر افزایش نرخ بهره در ایالات متحده آمریکا و نرخ تبدیل ارز (AUD/USD) معادل ۰٫۷۱ است. طبق باور این معامله‌گر، با افزایش نرخ بهره در ایالات متحده آمریکا، تقاضا برای دلار افزایش پیدا می‌کند. بنابراین، نرخ AUD/USD در نتیجه افزایش ارزش دلار، کاهش خواهد یافت.

اگر فرض معامله‌گر صحیح باشد و نرخ بهره افزایش پیدا کند، نرخ تبدیل ارز AUD/USD به ۰٫۵۰ می‌رسد. یعنی او برای خرید ۱ دلار استرالیا به ۰٫۵ دلار ایالات متحده آمریکا نیاز خواهد داشت. اگر معامله‌گر، دلار استرالیا را به صورت استقراضی می‌فروخت و دلار ایالات متحده آمریکا را می‌خرید، از اختلاف ارزش بوجود آمده به سود می‌رسید.

معامله در فارکس با بیت‌کوین

فارکس یکی از بازار‌ها با بالاترین نقدینگی به شمار می‌رود که ظهور ارز‌های دیجیتال مانند بیت‌کوین ابعاد جدیدی به معاملات آن اضافه کرده است. در سال‌های اخیر، بسیاری از بروکر‌ها بیت‌کوین را برای معاملات ارزی قبول می‌کنند و حتی تعدادی از آن‌ها مشکلی با دریافت سایر ارزهای دیجیتال ندارند.

غیر متمرکز سازی در فارکس و بیت‌کوین

مفهوم «غیر متمرکز سازی» (Decentralization) در فارکس و بیت‌کوین با یکدیگر متفاوت است. با اینکه بازار‌های فارکس، غیرمتمرکزسازی‌شده هستند اما ارز‌های معامله‌شده در آن‌ها توسط بانک‌های مرکزی در کشور‌های منتشر کننده این ارزها پشتیبانی می‌شوند. وظیفه این بانک‌های مرکزی حفظ ثبات ارزش این واحد‌های پولی است. بیت‌کوین و دیگر ارز‌های دیجیتال این پشتوانه را ندارند.

فواید معامله در فارکس با بیت‌کوین چیست؟

در ادامه به مهم‌ترین نقاط مثبت معامله در فارکس با بیت‌کوین می پردازیم.

• ارزش غیر متمرکز سازی ‌شده
• اهرم بالا
• پیش‌پرداخت اندک
• هزینه اندک معاملاتی
• امنیت
• معامله بدون مرز

ارزش غیر متمرکزسازی ‌شده

یکی از مزایای قابل‌توجه معامله با بیت‌کوین در فارکس، مستقل بودن آن از بانک‌های مرکزی است. ارز‌های دیجیتال-مانند اتریوم– کمتر تحت تاثیر عوامل ژئوپلتیک و کلان اقتصادی مانند تغییر نرخ بهره و تورم در کشوری معین قرار می‌گیرند.

اهرم بالا

بروکر‌های متعددی برای معامله‌گران بیت‌کوینی اهرم بالا ارائه می‌کنند. این مورد می‌تواند به نفع معامله‌گران باتجربه باشد. البته معامله با پیش‌پرداخت زیاد باید با احتیاط صورت بگیرد زیرا احتمال ضرر در آن بالاست.

پیش‌پرداخت اندک

معامله‌گر می‌تواند با مبلغ اندکی مانند ۲۵ دلار و توسط شرکت‌های معاملاتی بیت‌کوینی دست به خرید و فروش بزند. معامله‌گر باید از قانونی‌بودن فعالیت بروکر و تحت نظارت بودن آن اطمینان کسب کند.

هزینه اندک معاملاتی

بسیاری از بروکر‌های فارکس قبول‌کننده ارز دیجیتال (مانند آیوتا) برای معامله، برای جذب مشتریان بیشتر هزینه خدمات خود را کاهش داده‌اند.

امنیت

جهت انجام معامله با بیت‌کوین نیازی به ارائه اطلاعات بانکی یا کارت اعتباری خود نخواهید داشت. این مورد امنیت مالی را افزایش و هزینه‌ها را کاهش می‌دهد.

معامله بدون مرز

مرز‌ها تراکنش‌های بیت‌کوینی را محدود نکرده‌اند. معامله‌گری در آفریقای جنوبی می‌تواند از طریق بروکری در لندن خرید و فروش خود را انجام دهد. بدین‌صورت، چالش‌های نظارتی همچنان وجود خواهند داشت اما در صورت دادوستد بین معامله‌گر و بروکر، مرز جغرافیایی وجود نخواهد داشت.

ریسک معامله در فارکس با بیت‌کوین چیست؟

همان‌طور که معامله با بیت‌کوین در بازار فارکس گزینه‌های پیش‌روی معامله‌گر را افزایش می‌دهد، ممکن است ریسک‌هایی نیز داشته باشد. در ادامه به تعدادی از ریسک‌های تهدید‌کننده معامله‌گر بیت‌کوین در فارکس اشاره می‌کنیم.

• نرخ‌های متفاوت تبدیل ارز
• ریسک نرخ دلار ایالات متحده آمریکا
• ریسک نوسان قیمت
• ریسک‌ معامله با بیت‌کوین
• ترکیب بازار‌های دارایی

نرخ‌های متفاوت تبدیل ارز

بیت‌کوین در مراکز معاملاتی متعدد و با نرخ‌های مختلفی خرید و فروش می‌شود. معامله‌گر باید از نرخ بیت‌کوین استفاده‌شده توسط بروکر مطلع باشد.

ریسک نرخ دلار ایالات متحده آمریکا

تقریباً تمامی بروکر‌ها پس از دریافت سپرده بیت‌کوینی معامله‌گران آن را به دلار ایالات متحده آمریکا تبدیل و نگهداری می‌کنند. حتی اگر معامله‌گری بلافاصله پس از افتتاح حساب، به خرید و فروش نپردازد، همچنان در معرض ریسک‌ بوجود آمده از تبدیل سپرده دلاری به بیت‌کوین قرار خواهد گرفت.

ریسک نوسان قیمت

در طی زمان، قیمت بیت‌کوین نوسانات زیادی را تجربه کرده‌ است. در نبود نظارت، بروکر‌ها می‌توانند از این تغییرات قیمتی به نفع خود و به ضرر معامله‌گر استفاده کنند. برای مثال، ممکن است قیمت هر بیت‌کوین-به صورت فرضی-در طی ساعات معاملاتی از ۵۰۰۰ دلار به ۵۳۰۰ دلار برسد. در این شرایط، بروکری که تحت نظارت نباشد، برای سپرده دو بیت‌کوینی، ۱۰ هزار دلار (۲ × 5000) کمترین میزان نرخ اعتباری را در نظر می‌گیرد.

 

بااین‌حال، هنگام برداشت از حساب امکان دارد بروکر از پایین‌ترین نرخ تبدیل ارز استفاده کند و بجای دریافت دو بیت کوین، ۱٫۸۸۶۷۹ بیت‌کوین (  5۳۰۰ ÷ ۱۰۰۰۰ ) تحویل بگیرد. بروکری که نظارتی بر آن وجود ندارد، ممکن است در نرخ ۵۱۵۰ دلار به مبادله دلار و بیت‌کوین بپردازد و تفاوت مقادیر را با دریافت از معامله‌گر تامین کند.

ریسک معامله با بیت‌کوین

امکان دارد بیت‌کوین‌های قرارگرفته در حساب، مورد حمله هکر‌ها قرار بگیرند. برای جلوگیری از این مورد، با بروکر مجهز به بیمه ضدسرقت به معامله بپردازید.

ترکیب بازار‌های دارایی

به صورت کلی، معامله ارز دیجیتال، بازار دارایی متفاوت به شمار می‌رود و سیستم ارزش‌گذاری مخصوص به خود را دارد. با معامله بیت‌کوین در فارکس ارز واسطه‌ای استفاده می‌شود که ممکن است بر میزان سود و ضرر تاثیر غیرمنتظره‌ای داشته باشد.

ریسک معامله در فارکس چیست؟

ممکن است معامله‌گران در بازار فارکس به علت خصوصیات منحصر به فرد آن دچار ضرر‌هایی شوند که امکان بروز آن‌‌ها در بازار‌های دیگر اندک است. در ادامه به ۵ ریسک محتمل در بازار فارکس اشاره می‌کنیم.

• ریسک بوجود آمده از اهرم
• ریسک بوجود آمده از نرخ بهره
• ریسک ناشی تراکنش
• ریسک بوجود آمده از طرفین معامله
• ریسک کشوری

ریسک بوجود آمده از اهرم

در معامله فارکس، برای استفاده از اهرم و افتتاح حساب مقداری «پیش‌پرداخت» (Margin) لازم است. معامله‌گر باید در نوسانات اندک قیمتی مقداری بر مبلغ پیش‌پرداخت خود بیفزاید که این پدیده را «مارجین کال» (Margin Call) یا تقاضا برای پیش‌پرداخت می‌نامند. در شرایطی که بازار، تغییرات قیمتی را با سرعت بالا تجربه می‌کند، استفاده بیش از حد از اهرم ضررهای قابل‌توجهی را بوجود خواهد آورد.

ریسک بوجود آمده از نرخ بهره

نرخ بهره یکی از موارد اثرگذار بر نرخ تبدیل ارز در کشور‌ها به شمار می‌رود. با افزایش نرخ بهره، نظر سرمایه گذاران خارجی به سپرده‌گذاری در آن کشور جلب و ارزش واحد پولی آن کشور زیاد خواهد شد و برعکس. به علت ماهیت نرخ بهره و اثر غیرمستقیم آن بر نرخ تبدیل ارز، تفاوت بین ارزش واحد‌های پولی می‌تواند تاثیر غیرقابل چشم‌پوشی بر قیمت‌های بازار فارکس داشته باشد.

ریسک ناشی از تراکنش

ریسک ناشی از تراکنش همان ریسک نرخ تبدیل ارز است که به علت اختلاف زمانی بین شروع قرارداد و پرداخت مبلغ بوجود میاید. معاملات فارکس بصورت ۲۴ ساعته انجام می‌شوند و به همین علت، امکان تغییر نرخ تبدیل قبل از پرداخت مبلغ وجود دارد.

همچنین، ممکن است ارز‌ها در زمان‌های متفاوت ساعات معاملاتی، قیمت‌های مختلفی داشته باشند. هر چه اختلاف بین زمان ورود به معامله و پرداخت مبلغ بیشتر باشد، احتمال بروز ریسک تراکنش بالاتر خواهد بود.

ریسک بوجود آمده از طرف معامله

در اینجا منظور از «طرف معامله» (Counterparty) شرکت تهیه‌کننده دارایی‌ها برای سرمایه‌گذار است. بنابراین، ریسک بوجود آمده از طرف معامله به کوتاهی در عملکرد بروکر اشاره می‌کند.

ریسک کشوری

هنگام خرید ارز‌های خارجی، سرمایه‌گذاران ساختار و ثبات کشور منتشرکننده واحد پولی را مدنظر قرار می‌دهند. در بسیاری از کشور‌های در حال توسعه ارزش واحد پولی توسط ارز‌های معتبر جهانی مانند دلار ایالات متحده آمریکا مشخص می‌شود.

در چنین شرایطی، بانک‌های مرکزی باید جهت حفظ ثبات ارزش پول کشور، ذخیره کافی از این ارز را نگهداری کنند. در این کشور‌ها امکان وقوع بحران پولی به علت کمبود تراز پرداخت‌ها و کاهش ارزش پول وجود دارد.

به علت ماهیت مخاطره‌آمیز سرمایه‌گذاری، اگر فردی انتظار کاهش ارزش پول را در کشوری معین داشته باشد، منابع مالی خود را از حساب‌های آن کشور خارج خواهد کرد. این امر، در نهایت، ارزش واحد پولی آن کشور را کاهش خواهد داد. افرادی که معامله با واحد پولی کم‌ارزش را ادامه دهند، متوجه کاهش نقدینگی آن در بازار می‌شوند.

درواقع، بحران‌های واحد پولی موجب تشدید مشکلات نقدینگی و ریسک‌های اعتباری می‌شود. برای مثال، می‌توان به بحران مالی آسیا و آرژانتین که منجر به سقوط واحد‌های پولی شد، اشاره کرد.

 

 

=== لینک های مهم ===